شمولیت و وسعت مساله تربیت

تربیت به معنای اخلاق نیک و گشاده رویی نیست؛ بلکه التزام و پایبندی به این دین به طور کامل می باشد، پایبندی به قالب و چهار چوب آن و التزام و پایبندی قلبی، ظاهری و باطنی، علمی و عملی، و دعوی و عبادی به آن می باشد. و از فهم کلمه توحید و عمل به آن آغاز شده و به دور کردن اسباب اذیت و آزار از مسیر راه منتهی می شود. بدون اینکه میان اجزای آن جدایی انداخته شود و بخشی از آن را ناپسند و سست و سبک بشمارد.