شـــــهدا

و هرگز مردگان و زندگان یکسان نیستند! خداوند پیام خود را به گوش هر کس بخواهد می‌رساند، و تو نمی‌توانی سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‌اند.

بنابر آنچـــه خــداوند متــعال مـــیفرماید:

{ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله أمواتا بل أحیاء عند ربهم یرزقون}.

آل عمران ۱۶۹٫

میگویند شــــهیدان زنــده اند و صــدای ما را میــــشنوند و حــــاجات ما را بــر آورده میــــکنند.

وباید در جــواب آنها گفت : اگــر آنگـــونه که در دنیــا زنـــده اند الان هـــم زنده اندپس نمیتوانند هیـــچ کنـــند؛

زیرا مــوقع زنــده بودنشــــان چه کـــردند که الان بکــــنند.

و اگر مــیگویید از هــمه چی باخبـــر بــودند بهتر است به آیـــات قـــران رجـوع کنید و ببـــینید که هیـــچ کس به غیــر الله تعالی از غیــــب خـــبر نــــدارد،و خـــبردار بودن انســانها از مرگ و زندگی و……دروغی بیش نیست.

اما این هم جوابــی کامل نیســــت.

خـــداوند میفــــرماید:

شهیدان زنده اند

ولی نزد کی و کجا؟

آیا نزد مردم

یا نزد خداوند متعال؟

بـــــله؛
آنها (عند ربهم)زنـــده اند و روزی میگـــــیرند.

حال عــــند ربـهم کجاست؟

خداوند میفــرماید:

(لهم دارالسلام عند ربهم و هو ولیهم بما کانوا یعملون) أنعام۱۲۷٫

پس حتی فرض را بر این بگیریم که صدای ما را میشنوند،آیا امکان و مرتبه ای که نزد خداوند دارند و از نعمات خداوند که الله تعالی نصیبشان کرده میگذرند؟و به کمک ندادهندگانشان میشتابند؟

در ضمن خداوند در کتاب خود خبرداده که در روز قیامت از پیامبران سوال میشود که امتهای شما بعد از فوت شما چه کردند آنها (علیهم السلام)جواب میدهند که نمیدانیم و از بعد مرگ خود از امت و از دنیا خبری نداریم.

الله سبحانه وتعالى میفرماید:
{یوم یجمعالله الرسل فیقول ماذا اجبتم قالوا لا علم لنا انک انت علام الغیوب}. مائده ۱۰۹

و همچنین میفرماید:وإذ قال الله یا عیسی بن مریم ءأنت قلت للناس اتخذونی و امی الهین من دون الله ؛قال سبحانک مایکون لی أن أقول مالیس لی بحق؛إن کنت قلته فقد علمته تعلم ما فی نفسی ولا أعلم ما فی نفسک إنک أنت علام الغیوب.
ما قلت لهم إلا ما امرتنی به أن اعبدوا الله ربی و ربکم ؛و کنت علیهم شهیدا مادمت فیهم”فلما توفیتنی کنت أنت الرقیب علیهم “و انت علی کل شئ شهید.

مائده ۱۱۶ و ۱۱۷٫