شرک محبت، این است که کسی، درمحبتش با الله،کسی دیگررا هم دوست بدارد؛
یعنی کسی یا چیزی جز الله را هماننداو یا بیشتر از او دوست داشته باشد.
الله متعال وضعیت مشرکان را در اینباره بیان نموده و فرموده است:
«بعضی از مردم، معبودانی غیر از الله بر میگزینند که آنها را همانندالله دوست میدارند؛ ولی مؤمنان، الله را بیشتر دوست دارند».
[١۶۵ :البقره].
میبینیم که الله متعال در این آیه، از معبودان باطلی سخن گفته است که مشرکان،آنها را به اندازه ی الله و حتی بیش از او، دوست دارند؛ یعنی هرکس یا هرچیزی که انسان،به اندازه ی الله یا بیش از او، دوستش داشته باشد، در واقع به الله، شرک آورده است.
بهعبارت دیگر کسی که در محبت الله، مخلوقی را همتای او قرار میدهد، مشرک است؛ حتی گاه این مخلوق را بیش از الله، دوست میدارد. لذا میزان محبت مشرکان به معبودانباطلشان، متفاوت است و محبت مؤمنان به الله، بیش از محبتی است که مشرکان به الله ومعبودان باطل خود دارند.
در «مسند» و «صحیحین» از انس روایت است که پیامبرفرمود::maple_leaf:
«هیچ کدام از شما ایمان نمی آورد تا اینکه مرا از پدر و مادر و فرزندانش و سایر مردم (و دیگرعزیزانش) بیشتر دوست داشته باشد ».
میبینیم که در این حدیث، از کسی که غیرالله را بیش ازپیامبرص دوست دارد، نفی ایمان شده است؛ پس کسی که غیرالله را بیش از الله دوست دارد، چه وضعی خواهد داشت؟
حقیقت محبت، این است که انسان علاوه بر محبت به محبوبش، آنچه را کهمحبوبش دوست دارد، دوست داشته باشد و از آنچه که محبوبش از آن متنفر است،متنفر باشد. از اینرو میبینیم که مشرکان، معبودان خود را – از هر نوعی که باشند مانندبت، قبر، ضریح و…- دوست دارند و با کوچکترین اهانتی به معبودانشان، سخت عصبانی و برآشفته میشوند؛ به گونهای که حتی برای الله هم اینهمه خشم نمیگیرند! وبرای آنان شاد و خوشحال می شوند بیشتر از شادیشان برای الله؛ و همه اینها نشانه ایناست که آنان محبتشان به غیرالله قوی ترو شدیدترازمحبتشان نسبت به الله است.
مقتضای محبت، این است که دوستداربا محبوب خود،مخالفت نکند؛ لذا به تناسبمخالفتی که بامحبوبش میکند، ازمیزان محبتش به اوکاسته میشود.
الله متعال میفرماید:
بگو: اگر الله را دوست دارید، از من پیروی کنید تا االله شما را دوستبدارد و گناهانتان را ببخشد».
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین