شصت و یکمین پایه از پایه‌های ایمان: همنشینی با اهل دین و دوست داشتن¬شان و انتشار سلام بین آنها و دست دادن [هنگام ملاقات] و هر آنچه که بین آنها محبت ایجاد می کند

 زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿…لَا تَدۡخُلُواْ بُیُوتًا غَیۡرَ بُیُوتِکُمۡ حَتَّىٰ تَسۡتَأۡنِسُواْ وَتُسَلِّمُواْ عَلَىٰٓ أَهۡلِهَا…﴾ [النور: ۲۷]. «… به خانۀ به غیر از خانه­های خودتان وارد نشوید مگر آنکه اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام نمائید…». حدیث ابوهریره رضی الله عنه: پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرموده است: «لاَ تَدْخُلُونَ الْجَنَّهَ حَتَّى تُؤْمِنُوا وَلاَ تُؤْمِنُوا حَتَّى تَحَابُّوا. أَوَلاَ أَدُلُّکُمْ عَلَى شَىْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَحَابَبْتُمْ أَفْشُوا السَّلاَمَ بَیْنَکُمْ»[۱]. «وارد بهشت نمی­شوید مگر اینکه ایمان بیاورید و مؤمن نمی­شوید مگر اینکه همدیگر را دوست داشته باشید، آیا شما را راهنمائی نکنم به چیزی که اگر انجام دهید، محبت بین شما زیاد می­شود؟ بین خودتان سلام کردن را زیاد کنید»[۲]. حدیث قتاده رحمه الله  که گفت: «به انس گفتم آیا بین صحابۀ پیامبر  صلی الله علیه وسلم دست دادن وجود داشت؟ گفت: بله»[۳]. حدیث ابو هریره رضی الله عنه: پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَیْنَ الْمُتَحَابُّونَ بِجَلاَلِى الْیَوْمَ أُظِلُّهُمْ فِى ظِلِّى یَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلِّى»[۴]. «الله روز قیامت می­فرماید: کجایند کسانی‌که به خاطر جلال من همدیگر را دوست دارند، آنها را زیر سایۀ خودم می­گیرم، روزی که هیچ سایۀ جز سایۀ من وجود ندارد».

[۱]– صحیح مسلم: ۲۰۳؛ سنن ابوداود: ۵۱۹۳؛ سنن ترمذی: ۲۵۱۰- ۲۶۸۸؛ سنن ابن ماجه: ۶۸- ۳۶۹۲؛ صححه آلبانی.

[۲]– این در صورتی است که معنای سلام را نیز شخص در نظر داشته باشد، ومعنی آن این است که سلامتی قلبی و روحی و جسمی برای تو باشد و تو از طرف من در امن و امان هستی.(مترجم)

[۳]– صحیح بخاری: ۶۲۶۳؛ سنن ترمذی: ۲۷۲۹؛ صححه آلبانی.

[۴]– صحیح مسلم: ۶۷۱۳٫