شصت و هشتمین پایه از پایه‌های ایمان: گرامی داشتن مهمان

حدیث ابی شریح عدوی رضی الله عنه: گفته است با گوشم شنیدم و با چشمم دیدم وقتی‌که رسول الله سخن می­گفت: او  صلی الله علیه وسلم فرمود: «مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ فَلْیُکْرِمْ جَارَهُ وَمَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ فَلْیُکْرِمْ ضَیْفَهُ جَائِزَتَهُ قَالَ وَمَا جَائِزَتُهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ یَوْمٌ وَلَیْلَهٌ وَالضِّیَافَهُ ثَلَاثَهُ أَیَّامٍ فَمَا کَانَ وَرَاءَ ذَلِکَ فَهُوَ صَدَقَهٌ عَلَیْهِ وَمَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ فَلْیَقُلْ خَیْرًا أَوْ لِیَصْمُتْ»[۱]. «کسی‌که به خدا و روز قیامت ایمان دارد همسایه­اش را گرامی بدارد! و کسی‌که به خدا و روز قیامت ایمان دارد مهمانش را به [اندازۀ] هدیه­اش گرامی بدارد وگفت: ای رسول الله هدیۀ او چیست؟ فرمود: روزی و شبی و مهمانی او سه شبانه روز است و اگر از این بیشتر شد صدقه محسوب می­شود و کسی‌که به خدا و روز قیامت ایمان دارد سخن خیر بگوید وگرنه سکوت کند».

 

 

 

[۱]– صحیح بخاری: ۶۰۱۸- ۶۰۱۹- ۶۱۳۵- ۶۱۳۶- ۶۱۳۸- ۶۴۷۵- ۶۴۷۶؛ صحیح مسلم: ۱۸۲- ۱۸۳- ۱۸۵- ۴۶۱۰؛ سنن ایو داود: ۳۷۶۸- ۵۱۵۴؛ سنن ترمذی: ۱۹۶۷- ۲۵۰۰؛ سنن ابن ماجه: ۳۶۷۲- ۳۶۷۵؛ صححه آلبانی.