وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
گوینده (لا إله إلاَّ الله) هیچ نفعی نخواهد برد مگر با هفت شرط:
۱ ـ علم و معرفت واقرار به معنای آن بطور نفی و اثبات، پس کسیکه آنرا بر زبان آورده و معنی و واجبات آنرا نمى‌داند هیچ نفعی به او نمى‌رساند، زیرا اعتقاد آنچه بر آن دلالت کرده نداشته است، مانند کسیکه با زبانی سخن گوید که آنرا نمى‌داند.
۲ ـ یقین داشتن به آن، و آن هم کمال معرفتی که منافی شک و تردید است.
۳ ـ اخلاص داشتن در آن اخلاصی منافی شرک، و این مدلول (لا إله إلاَّ الله) مى‌باشد.
۴ ـ صادق و راستگو بودن در اعتقاد به آن، که منافی نفاق است، زیرا منافقین با زبانهای خود آنرا تلفظ کرده و قلبهایشان به معنای حقیقی آن اعتقاد ندارند.
۵ ـ محبت به این کلمه و به آنچه دلالت مى‌کند، و مسرور شدن به این محبت، بخلاف رفتار منافقین.
۶ ـ تسلیم شدن بحقوق این کلمه، به انجام اعمال و کرداری که از مستلزمات اخلاص در آن برای خدا و خشنودی او است.
۷ ـ پذیرفتن منافی سرباز زدگی و آنهم با اطاعت از اوامر الله و ترک منهیات او سبحانه.
[فتح المجید ص۹۱]