از کتاب: شروط لا اله الا الله،شیخ ابوبصیر طرطوسی حفظه الله.
شرط اول:
نطق و اقرار
برای کسی که بخواهد در دین اسلام داخل شود و حکم و صفت اسلام بر او جاری شود،لازم است که در آغاز لفظا به شهادت توحید اقرار کند و صیغه آن چنین است: «أشهد أن لااله الاالله و أشهد أن محمدا رسول الله» و کسی که با وجود داشتن توانایی گفتار از اقرار کردن به شهادت توحید امتناع ورزد، مسلمان نیست و به حکم اسلام خونش محفوظ نمیباشد. هم چنان که «سعید بن مسیب بن حزن » رضی الله عنه در حدیثی «متفق علیه» از پدرش روایت میکند:
«وقتی که ابوطالب نزدیک به مرگ شد، رسول خدا صلی الله علیه و سلم به نزد او رفت و دید که ابوجهل بن هشام و عبدالله بن امیه بن مغیره پیش او هستند. رسول خدا صلی الله علیه و سلم خطاب به ابو طالب فرمود: ای عموی من! کلمه ی
«لااله الا الله» را بر زبان بران، این کلمه ای است که در نزد خدا گواهی آنرا برایت میدهم. ابوجهل و عبد الله بن امیه نیز گفتند: ای ابوطالب! آیا تو از دین عبدالمطلب روی گردان میشوی؟! رسول خدا صلی الله علیه و سلم پشت سر هم کلمه ی
«لااله الا الله» را بر ابوطالب عرضه می کرد و ابو جهل و عبد الله بن امیه نیز گفته ی خود را تکرار می کردند. سرانجام آخرین جمله ای که ابوطالب به آنان گفت این بود که: بر دین عبدالمطلب هستم و از گفتن کلمه ی «لااله الا الله»خودداری نمود. سپس رسول خدا صلی الله علیه و سلم فرمود: به خدا سوگند! پیوسته برایت دعای عفو و مغفرت می کنم؛ مگر آنکه خداوند در این باره این آیه را نازل فرمود: «پیامبر صلی الله علیه و سلم و مومنان نباید برای مشرکان طلب آمرزش کنند، هرچند (این مشرکین) از نزدیکان و خویشاوندان آنان باشند، هنگامی که برای آنان روشن است که (با کفر و شرک از دنیا رفته اند و) از اهل دوزخند».
و خداوند درباره ی(ایمان نیاوردن) ابوطالب، به رسول خدا صلی الله علیه و سلم چنین فرمود: «ای پیامبر صلی الله علیه و سلم تو نمی توانی کسی را که دوست داری،هدایت کنی (و او را به نعمت ایمان برسانی) و اما این تنها خداست که هرکس را بخواهد، هدایت می کند و بهتر می داند که چه افرادی (سزاوار ایمان بوده و به سوی صفوف مومنان) راه یابند».