یکی دیگر از شروط اجابت دعاء عجله نکردن می باشد زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: ( لایزال یستجاب للعبد مالم یستعجل، مالم یدع بالاثم او قطیعه رحم مالم یستعجل؛قیل یا رسول الله؛ و ما الاستعجال؟ قال: یقول: دعوت و قد دعوت فلم أر یستجیب لی فیستحسر عند ذلک و یدع الدعاء) یعنی: ( دعای بنده به شرطی قبول می شود که مضمونش گناه و قطع صله رحم ( جدا کردن مردم از بکدیگر) نباشد و همچنین عجله نکند؛ گفته شد: عجله کردن در دعاء چگونه است؟فرمود: این است که بنده بگوید: آنقدر دعاء کردم اما مستجاب نشد لذا قطع امید کرده و دعاء را رها می کند).
أمام ابن القیم رحمه الله درباره کسی که برای قبول شدن دعایش عجله میکند مثالی می آورد و می فرماید: چنین شخصی به منزله کسی است که دانه یا نهالی را میکارد و در ابتدا خوب به آن رسیدگی می کند و آبیاری اش می کند اما هنگامی که رشد ونمو آن اندکی طولانی کشید آن را رها میکند.
شیخ ابن عثیمین رحمه الله می فرماید: شایسته انسان مسلمان نیست تا در-اجابت شدن- دعایش عجله کند و به مجرد طولانی شدن اجابت دعایش قطع امید کرده و آن را رها کند بلکه باید در دعاء پافشاری نماید زیرا هر دعایی که انسان انجام می دهد عبادتی است که او را به الله نزدیک تر میکند و به خاطر آن پاداشی برایش ثبت می گردد.
منتظر شدن دعاء کننده جهت قبول شدن دعایش سنت است زیرا دعایش عبادت است وانتظار برای قبول شدن آن عبادتی دیگر است.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین