اما کسی که معروف به جهل است، تمام علما بر این امر اتفاق نظر دارند که تقلید از وی جایز نیست؛ زیرا چنین چیزی ضایع کردن احکام شرعی است و چنین کسی همانند عالمی است که بدون دلیل فتوا دهد.([۱])
اما علما در مورد فردی که مجهول الحال باشد به اینکه آیا مجتهد است یا نه و اینکه آیا تقلید از او جایز است یا نه؟ اختلاف نظر دارند. بعضی از علما تقلید از وی را جایز میدانند؛ زیرا عادت و عرف براین است که هرگاه کسی وارد شهر شود و دربارۀ مسئلهای از عالمی سئوال کند، عدالت و علم آن مفتی را جستجو و تحقیق نمیکند و اگر به فرض از علمش سؤال کند، نمیتواند از عدالتش سؤال کند.
بعضی دیگر از علما تقلید از وی را جایز نمیدانند؛ زیرا قبول قول دیگری بر هر کسی واجب باشد، معرفت و شناخت از حالش بر او واجب میگردد؛ مثلاً بر امت واجب است که برای ثبوت پیامبری در معجزات رسول صلی الله علیه و سلم آگاهی به حال و وصفش داشته باشد. کسی که حالش معلوم نیست، ادعای پیامبر بودنش تصدیق نمیشود. و نیز بر حاکم و قاضی واجب است که از حال شهود آگاهی داشته باشد و نیز بر کسی که عالم به احادیث است، واجب است که از حال راویان آگاهی و اطلاع داشته باشد.خلاصه چگونه بر عامی جایز است که از کسی تقلید نماید که در آن مسئله از خودش جاهلتر باشد؟ ([۲])
([۱]) ابن قدامه مقدسی، روضه الناظر، ۱/۳۸۴٫
([۲]) ابن قدامه مقدسی، روضه الناظر، ۱/۳۸۴٫/- غزالی، المستصفی، ۱/۳۷۳