شروط امام
و امام بدر الدین بن جماعه به اجمال آن شروط را آورده است: «اینکه امام: مذکر، آزاد، بالغ، عاقل، مسلمان، عادل، شجاع، قریشی و عالم، و برای سیاست امّت مصالح آن که متولی آن شده است کفایت داشته باشد».انتها. ([۱])
۱- مذکر بودن ۶- عادل بودن
۲- آزاد بودن ۷- شجاع بودن
۳- بالغ بودن ۸- قریشی بودن
۴- عاقل بودن ۹- عالم بودن
۵- مسلمان بودن ۱۰- کافی بودن برای آنچه که متولی آن شده است.
پس اگر دولت و امامت بر وجه شرعی بوجود آمد، بدون قومیت یا وطنیت یا اعتراف به حدود دولتهای طاغوتی – چه رسد به احترام گذاشتن به آن – و بدون وجود داشتن یا بوجود آمدن چیزی که قدحی در آن آورد، پس بوجود آوردن یکی دیگر جایز نمیباشد، و این چیزی است که در اصطلاح فقها به «عدم جوار تعدد ائمه» نامیده میشود.
[۱]– تحریر الأحکام فی تدبیر أهل الإسلام: ۵۱٫