شرح مختصر کتاب أصول الثلاثه

بزرگ ترین گناهی که خداوند ما را از آن بازداشته شرک است و شرک به فریاد خواندن غیرخداوند به همراه خداوند است ( مانند کسی که یارسول الله، یاغوث گیلانی، یاعلی و یافاطمه و… می گوید و آنها را به فریاد می خواند)

زیرا خداوند می فرماید: ( وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا) النساء/۳۶
یعنی: ( تنها الله را بپرستید و هیچ چیز را با او شریک نکنید)
شرک اکبر بزرگ ترین گناه ونافرمانی است که در حق خداوند انجام گرفته است

خداوند می فرماید: ( إِنَّ الشِّرْکَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ)
یعنی: ( مسلما بزرگ ترین ظلم و گناه همان شرک است ) لقمان/۱۳
و رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: ( الا انبئکم باکبر الکبائر، الإشراک بالله و عقوق الوالدین) یعنی: ( آیا شما را از بزرگ ترین گناهان کبیره آگاه نسازم؟
شرک ورزیدن به خداوند و نافرمانی از پدر و مادر بزرگ ترین گناهان کبیره هستند)
گناه شرک بیشتر و خطرناک تر از گناهان کبیره ای چون رباخواری و دزدی است و اگر انسان با شرک اکبر از دنیا برود خداوند او را نمی بخشد زیرا خداوند می فرماید: ( إِنَّ اللَّهَ لَا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ)یعنی: ( مسلما خداوند شرک ورزیده شدن به خودش را هرگز نمی بخشد) النساء/۴۸
اما بخشیده شدن گناهان پایین تر از شرک مانند نافرمانی والدین در مورد موحدین به خواست خداوند بستگی دارد زیرا خداوند می فرماید: ( وَیَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِکَ لِمَنْ یَشَاءُ ۚ) یعنی: ( و گناهان پایین تر از شرک را برای هرکس که بخواهد می بخشد)النساء /۴۸
لذا موحدی که مرتکب گناهان کبیره می شود اگر خداوند بخواهد در روز قیامت با فضل و رحمتش او را می بخشد و بدون عذاب او را داخل بهشت می کند و اگر بخواهد بر اساس عدالتش او را عذاب می دهد اما چون موحد بوده و شرک نکرده است در نهایت او را داخل بهشت می کند و این اهمیت توحید را می رساند
-مؤلف رحمه الله در تعریف شرک می فرماید: شرک عبارت است از خواندن و مدد خواستن از غیر الله به همراه الله که این یکی از مصادیق شرک است وگرنه شرک انواع زیادی دارد.
و الدلیل: قوله تعالى: ( وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئًا )النساء/٣۶

این آیه بیانگر آن است که توحید و یکتاپرستی از واجب ترین واجبات دین است و در اولویت قرار دارد و شرک بزرگ ترین گناه می باشد.

و أعظم ما أمرالله به التوحید و هو إفراد الله بالعباده و أعظم ما نهی عنه الشرک….
ادامه مبحث فوائد توحید:
٢ – سعادت مندترین و خوشبخت ترین فرد، موحد ترین آنها است.
٣- توحید مایه سعادت و خوشبختی در دنیا و آخرت است و باعث هدایت و توفیق بیشتر برای انجام اعمال شایسته است و نیز سبب گشایش سینه و ثبات آن بسوی نور حقیقت می شود؛خداوند می فرماید: (فَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ) یعنى: ( هر کس را که خداوند بخواهد هدایتش کند سینه اش را برای( قبول کردن) اسلام فراخ و باز می کند)الانعام/۱۲۵
۴- سعادت مندترین فرددر مورد مشمول شدن به شفاعت رسول الله صلی الله علیه وسلم کسی است که کلمه ( لا إله الا الله ) را خالصانه و آگاهانه و صادقانه از صمیم قلبش بگوید.
۵- توحید، گرفتاری ها و مصیبت ها را دفع می کند؛ خداوند می فرماید: ( فَنَادَىٰ فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ)یعنی: ( یونس در تاریکی-شکم ماهی این چنین خداوند را ندا کرد-: تنها معبود برحق تو هستی و تو پاک و منزه هستی و من از جمله ستمگران بودم)الانبیاء/ ٨٧
۶-کسی که سخن پایانی اش در لحظه مرگ کلمه توحید باشد داخل بهشت می شود زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: ( من کان آخر کلامه لاإله الاالله دخل الجنه)یعنی: ( کسی که آخرین کلمات سخنش ( لاإله الا الله) باشد -یعنی: با زبان گواهی دهد و با قلب تصدیق کند که تنها معبود بر حق فقط الله است- داخل بهشت می شود)

متن کتاب:
إن الله لا یرضی أن یشرک معه أحد فی عبادته لاملک مقرب و لانبی مرسل.
ترجمه:خداوند متعال هرگز راضی نمی شود که احدی با او در عبادتش شریک شود، نه فرشته مقرب درگاهش و نه پیامبری که از سوی او فرستاده شده است.
شرح:
خداوند متعال هرگز راضی نمی شود که احدی با او در عبادتش شریک شود:
-شرک بر دو نوع است:
۱ – شرک اکبر؛ و آن مساوی قرار دادن خداوند با غیر او در اموری است که مخصوص خداوند است مانند: خواندن غیرالله و قربانی کردن برای غیرالله.
۲- شرک اصغر؛ و آن عبارت است چیزی که در شریعت شرک نامیده می شود اما به درجه شرک اکبر نرسیده است مانند: مقدار کمی از ریا، سوگند به غیرالله به شرطی که هدفش تعظیم محلوف به ( مورد سوگند) نباشد و گفتن جمله: اگر خداوند و فلانی نبودند آن موفقیت حاصل نمی شد.
شیخ ابن عثیمین رحمه الله می فرماید: (چه بسا بسیاری از مردم – که دغدغه و هم و غم شان مال اندوزی است- خودشان را عاری از شرک بدانند اما باید بدانند، دوست داشتن مال به درجه ای که انسان را از اطاعت خداوند منصرف کند شرک محسوب می شود زیرا در حدیث صحیح ثابت شده است که رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: ( تعس عبد الدینار. ..) یعنی: ( بنده دینار بدبخت شد…) و رسول الله صلی الله علیه وسلم کسی که هم و غمش پول و ثروت باشد را با تعبیر بنده پول نامیده است.