وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
خداوند سبحانه وتعالی می فرماید:
﴿وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ﴾ [الأنعام: ۱۶ و ۱۸]
(خداوند بر بندگان خود کاملاً غالب و چیره است.)
ودر جای دیگر قرآن آمده است :
«ﺃَﺃَﺭْﺑَﺎﺏٌ ﻣُﺘَﻔَﺮِّﻗُﻮﻥَ ﺧَﻴْﺮٌ ﺃَﻡِ ﺍﻟﻠَّﻪُ ﺍﻟْﻮَﺍﺣِﺪُ ﺍﻟْﻘَﻬَّﺎﺭُ»
آیا خدایان پراکنده (متعدد) بهترند یا خداوند یکتای بسیار چیره و توانا؟
اسم ( واحد قهار ) ۵ بار در قرآن کریم بیان گردیده است
قهر یعنی : چیره شدن و تسلّط چیزی بر چیزی و قهّار به معنای بسیار مسلّط و چیره میباشد.
خداوند با قدرت و هیبت و عظمتی که دارد بر تمامی انسان‌ها (مؤمن و کافر) و جهان هستی سیطره و تسلّط دارد و هیچ مانعی بر تحقق اراده اش وجود ندارد و هر آنچه خواست و قانون وی باشد به طور کامل اجرا میگردد. قهّار در مواردی مقهور را خوار و ذلیل میکند. البته مؤمن به واسطۀ ایمانش دارای عزّت است و ذلیل نمیگردد ولی از جنبۀ زیردستِ خدا بودن و سیطره و تسلّطش بر وی این معنا بر وی نیز مطرح خواهد بود.
القهار جل جلاله کسی است که با ظهور آیاتش بر کفار آنان را مغلوب می سازد و با ظهور ادله و بیناتش بر دشمنانش ، آنان را مقهور می سازد ، روح را مقهور می سازد در حالی که نور است و آنرا به استخدام جسم در می آورد ، در حالی که جسم در تاریکی می باشد ، بندگانش را با مرگ مقهور می سازد.
هیچ موجودی را نمی بینی ، مگر این که در برابر عزت خداوند مغلوب و شکست خورده است . خداوند سبحانه وتعالی بر هر چیز ی پیروزمند و چیره است و قدرتش را بر تمامی مخلوقات گسترده است هیچ ستم کار و طغیان گری نمی تواند از الله جل جلاله رهایی یافته و نسبت به خداوندی سرکشی و طغیان نماید .
حظِّ انسان مؤمن از این صفتِ صفت نمادی راستین از پشتیبانی خداوند سبحانه وتعالی از مؤمنان و تسلّی بخش مظلومان است؛ چرا که خداوند جل جلاله بر کافران و ظالمان مسلَّط است و بی شک از مؤمنان دفاع میکند و ظالمان را خوار و ذلیل و شکست خورده میگرداند.