شخصی که نعمتش را در شُرُف نابودی و زوال قرار داده است

در حدیث ابن عباس آمده است که گفت: رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمود:

«مَا مِنْ عَبدٍ أَنعَمَ اللهُ عَلَیهِ نِعمَهً فَأسبَغَهَا عَلَیهِ، ثُمَّ جَعَلَ شَیئاً مِنْ حَوَائجِ النَّاسِ إِلَیهِ فَتَبَرَّمَ، فَقَد عَرَّضَ بِلکَ النِّعمَهَ لِلزّوالِ».[۱]

«هر بنده‌ای که خداوند نعمتی را تمام و کمال به او ارزانی دارد سپس مقداری از نیاز مردم را نزد او قرار داد و او از برآوردن نیازشان سرباز زد، آن شخص نعمتش را در شُرُف نابودی و زوال قرار داده است».

[۱]– طبرانی، ۷۷۴۲٫

آلبانی در صحیح الترغیب (۲۶۱۸) می‌گوید حسن است.

مقاله پیشنهادی

آنچه به هنگام بازگشت از حج یا عمره یا غیره گفته می‌‌شود

عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رضی الله عنهما قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه …