وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
قزوینی می گوید:
خلیفه دوم عمر بن خطاب در حین نماز شپش های بدنش را می کشت تا خونش در می آمد آیا این با حضور قلب منافات دارد یا ندارد؟ آقایان لطف کنند جواب بدهند منصف بن ابی شیبه ج ۲/ص۱۴۴و البته خوده ابن عبدالبر میگوید خون شپش نجس است ! و در جایی دیگر خلیفه دوم در حین نماز بوده و داشت مالیات بحرین رو حساب کتاب می کرد باز هم ابن ابی شیبه ج۲/ ص۸۶ !!!
پاسخ موحدین:
دوستان عزیز در سند روایت ابن ابی شیبه در مورد کشتن شپش توسط امیر المؤمنین خلیفه راشد عمر بن خطاب رضی الله عنه نقل کرده است فردی بنام أَبِی بَکْرِ بْنِ أَبِی مَرْیَمَ، وجود دارد که به اتفاق علمای رجال ضعیف می باشد!
روایت اینچنین است :
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ عَیَّاشٍ، عَنْ أَبِی بَکْرِ بْنِ أَبِی مَرْیَمَ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْأَسْوَدِ، قَالَ: «کَانَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ یَقْتُلُ الْقَمْلَهَ فِی الصَّلَاهِ حَتَّى یَظْهَرَ دَمُهَا عَلَى یَدِهِ».
مصنف بن ابی شیبه ج ۲ / ص ۱۴۴
تضعیف خیلی مختصر راوی:
أبو بکر ابن عبد الله ابن أبی مریم الغسانی الشامی وقد ینسب إلى جده قیل اسمه بکیر وقیل عبد السلام ضعیف وکان قد سرق بیته فاختلط من السابعه مات سنه ست وخمسین د ت ق[۱].
الذهبی:قال فی الکاشف :ضعفوه ، له علم ودیانه
یعنی:تضعیف اش کردند اهل علم ودیانت بود![۲]
مراجعه شود به:
[۱]تقریب التهذیب ابن حجر عسقلانی : شماره (۷۹۷۴)
[۲]الکاشف للذهبی (۲/۴۱۱)
بنابر این روایت مذکور از ایشان ثابت نیست و جایی برای خرده گرفتن از این بزرگوار باقی نمی ماند.
ولی با وجود اینکه کلینی در کتابش اینو نقل کرده در همین زمینه از عبدالله ابن سنان از ابی عبدالله جعفر صادق رحمه الله روایت می کند که ایشان فرمود: هر گاه در حال نماز خواندن شپشی را یافتی آن را زیر سنگریزه های مسجد دفن کن! متن عربی روایت :
روى الکلینی فی الصحیح عن عبد الله بن سنان عن أبی عبد الله علیه السلام قال: إن وجدت قمله و أنت تصلی فادفنها فی الحصاه
نام کتاب : روضه المتقین نویسنده : محمد تقی مجلسی جلد : ۲ صفحه : ۴۷۱٫
چگونه است دور کردن شپش و دفن کردن آن در زیر سنگریزه های مسجد در حال نماز در فقه شیعه اشکالی ندارد و با خشوع و خضوع نماز در تضاد نیست ولی اگر چنین کاری را شخص دیگری انجام دهد در نمازش دچار لهو و لعب گشته است!
پس جناب قزوینی ! چیزی را که برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند!
اما مورد دوم مشغول شدن ایشان رضی الله عنه به تقسیم مالیات بحرین در نماز نیز امری است که وقوع آن برای هر امیر وحاکمی رخ می دهد بلکه می توان گفت شاید نتوان فردی یافت که ذهنش در نماز مشغول کار های خارحی و روز مره نگردد و همانگونه که مستحضر هستید هیچ کس پس از انبیاء علیهم السلام معصوم نیست!
آیا خود اقایان می توانند ادعا کنند که تمام نمازهایی که تا به حال خوانده اید بدون هیچگونه دغدغه ی ذهنی در نهایت خشوع و خضوع بوده؟؟
از طرف دیگر مگر خود شیعه پرداخت زکات در حال نماز را به علی رضی الله عنه نسبت نمی دهند واین کار را از فضایل ایشان نمی دانند؟؟
پس چگونه است که مشغولیت در نماز و پرداخت زکات به فقیر در حال نماز برای علی بن ابی طالب رضی الله عنه فضیلت بوده اما برای تقسیم مالیات بحرین و رسیدگی به امور مسلمین برای عمر فاروق رضی الله عنه لهو ولعب و رذیلت؟؟ فتامل