ذهب جمهور الفقها المالکیه و الشافعیه و متاخر الحنفیه و هو المذهب عند الحنابله الی جواز هذا النوع من التوسل,سواء فی حیات النبی او بعد وفاته» الموسوعه الفقهیه ج۱۴ ص۱۵۶
«عموم فقهای اهل سنت قائل به جواز توسل به پیامبر هستند چه در زمان پیامبر و چه بعد از رحلت ایشان»
پاسخ:
هذا النوع من التوسل چیست؟
در آن کتاب نوشته شده است:
التّوسّل بالنّبیّ صلى الله علیه وسلم :
لا خلاف بین العلماء فی جواز التّوسّل بالنّبیّ صلى الله علیه وسلم فی الأحوال التّالیه :
لا خلاف بین العلماء فی جواز التّوسّل بالنّبیّ صلى الله علیه وسلم فی الأحوال التّالیه :
بین علما اختلافی نیست در جواز توسل به پیامبر در موارد زیر:
أوّلاً – التّوسّل بالنّبیّ بمعنى طلب الدّعاء منّا فی الدّنیا والشّفاعه فی الآخره .
أوّلاً – التّوسّل بالنّبیّ بمعنى طلب الدّعاء منّا فی الدّنیا والشّفاعه فی الآخره .
اولا توسل به پیامبر به معنی طلب دعا از او در دنیا و شفاعتش در آخرت. که چند مورد است…
أ – طلب الدّعاء من النّبیّ فی الحیاه الدّنیا :
أ – طلب الدّعاء من النّبیّ فی الحیاه الدّنیا :
۱-طلب دعا از پیامبر در حیاتش. و مثال هایی میزند…
ب – طلب الدّعاء من النّبیّ صلى الله علیه وسلم یوم القیامه :
۲- طلب دعا از پیامبر در قیامت. و مثال هایی میزند…
ج – التّوسّل بالنّبیّ على معنى الإیمان به ومحبّته :
۳-توسل به پیامبر به معنی ایمان به او و محبت به او. و مثال هایی میزند.
تا اینجا اختلافی نیست. اما توسل به پیامبر بعد از وفاتش در این دنیا جای اختلاف است
د – التّوسّل بالنّبیّ بعد وفاته :
۳- توسل به پیامبر بعد از وفاتش
اختلف العلماء فی مشروعیّه التّوسّل بالنّبیّ صلى الله علیه وسلم بعد وفاته کقول القائل : اللّهمّ إنّی أسألک بنبیّک أو بجاه نبیّک أو بحقّ نبیّک ، على أقوال :
بین علما اختلاف است در مشروعیت توسل به پیامبر بعد از وفاتش مثل کسی که بگوید پروردگارا از تو میخواهم با توسل به جاه و حق نبی ات، در اقوال زیر.
سپس روایاتی می آورد که از لحاظ سندی صحیح نیستند. مثل توسّل آدم بنبیّنا محمّد علیهما الصلاه والسلام که روایتی ضعیف میباشد: روى البیهقیّ فی ” دلائل النّبوّه ” والحاکم وصحّحه عن عمر بن الخطّاب قال : قال رسول اللّه صلى الله علیه وسلم « لمّا اقترف آدم الخطیئه قال : یا ربّ أسألک بحقّ محمّد لما غفرت لی فقال اللّه تعالى : یا آدم کیف عرفت محمّدا ولم أخلقه ؟ قال : یا ربّ إنّک لمّا خلقتنی رفعت رأسی فرأیت على قوائم العرش مکتوبا لا إله إلّا اللّه محمّد رسول اللّه
یعنی وقتی ادم گناه کرد توسل کرد به حق محمد و خدا گفت محمد را از کجا می شناسی گفت بر روی عرشت اسمش نوشته شده است. این روایات کذب و موضوع میباشد.
و روایات صحیحی مثل توسل مرد نابینا به دعای پیامبر می آورد که خلافی در آن نیست. پس این نوع توسل نیز اگر توسل به محبت به پیامبر و ایمان به او و دعای او باشد جایز است در غیر این صورت جایز نیست.
مجاهد دین