عَنْ جَابِرٍ رضی الله عنه قَالَ: أَعْتَقَ رَجُلٌ مِنْ بَنِی عُذْرَهَ عَبْدًا لَهُ عَنْ دُبُرٍ، فَبَلَغَ ذَلِکَ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم فَقَالَ: «أَلَکَ مَالٌ غَیْرُهُ؟» فَقَالَ: لَا، فَقَالَ: «مَنْ یَشْتَرِیهِ مِنِّی؟» فَاشْتَرَاهُ نُعَیْمُ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْعَدَوِیُّ بِثَمَانِ مِائَهِ دِرْهَمٍ، فَجَاءَ بِهَا رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم فَدَفَعَهَا إِلَیْهِ، ثُمَّ قَالَ: «ابْدَأْ بِنَفْسِکَ فَتَصَدَّقْ عَلَیْهَا، فَإِنْ فَضَلَ شَیْءٌ فَلِأَهْلِکَ، فَإِنْ فَضَلَ عَنْ أَهْلِکَ شَیْءٌ فَلِذِی قَرَابَتِکَ، فَإِنْ فَضَلَ عَنْ ذِی قَرَابَتِکَ شَیْءٌ فَهَکَذَا وَهَکَذَا» یَقُولُ: فَبَیْنَ یَدَیْکَ وَعَنْ یَمِینِکَ وَعَنْ شِمَالِکَ.[۱]
جابر رضی الله عنه روایت میکند که: مردی از بنیعُذره بردهای را مدبر نمود (گفت بعد از مرگ من آزاد هستی)، این خبر به رسول الله صلی الله علیه وسلم رسید. (خطاب به آن مرد) فرمود: «آیا مالی غیر از این برده داری؟» گفت: خیر. رسول الله اعلام کرد: «چه کسی این برده را از من میخرد؟» نعیم بن عبدلله عدوی آن را به هشتصد درهم خرید، رسول الله صلی الله علیه وسلم آن پول را آورد و به آن مرد داد. سپس خطاب به وی گفت: «(در صدقه دادن) اول از خودت شروع کن، اگر از تو چیزی اضافه شد به خانوادهات بده، اگر از خانوادهات اضافه شد به خویشاوندانت بده و اگر از خویشاوندانت چیزی اضافه شد، اینگونه و اینگونه – با اشاره به سمت راست و چپ و روبرو (به اطرافیانت) – انفاق کن».
[۱]– مسلم حدیث شماره ۹۹۷