سی و ششمین پایه از پایه‌های ایمان: حرام شمردن کشتن اشخاص و جنایت بر علیه آنها

زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿…وَیَحۡفَظُواْ فُرُوجَهُمۡ…﴾ [النور: ۳۰]. «… زیرا الله تعالى می­فرماید: ﴿وَمَن یَقۡتُلۡ مُؤۡمِنٗا مُّتَعَمِّدٗا فَجَزَآؤُهُۥ جَهَنَّمُ خَٰلِدٗا فِیهَا وَغَضِبَ ٱللَّهُ عَلَیۡهِ وَلَعَنَهُۥ وَأَعَدَّ لَهُۥ عَذَابًا عَظِیمٗا ٩٣﴾ [النساء: ۹۳]. «کسی‌که مؤمنی را به عمد به قتل برساند جزای او جهنم است و در آن جاودان خواهد ماند و خداوند بر وی غضب گرفته و لعنتش می­کند و برای او عذاب عظیمی مهیا ساخته است». و همچنین می­فرماید: ﴿…وَلَا تَقۡتُلُوٓاْ أَنفُسَکُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ کَانَ بِکُمۡ رَحِیمٗا ٢٩ وَمَن یَفۡعَلۡ ذَٰلِکَ عُدۡوَٰنٗا وَظُلۡمٗا فَسَوۡفَ نُصۡلِیهِ نَارٗاۚ وَکَانَ ذَٰلِکَ عَلَى ٱللَّهِ یَسِیرًا ٣٠ ﴾ [النساء: ۲۹ – ۳۰]. «و خودکشی نکنید که همانا خداوند به شما مهربان است * کسی‌که از روی تجاوز و ستم [این عمل را] انجام دهد او را با آتش خواهیم سوزاند و این کار برای الله آسان است». حدیث عبدالله بن مسعود رضی الله عنه که پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرموده­ است: «قِتَالُ الْمُسْلِمِ کُفْرٌ وَسِبَابُهُ فُسُوقٌ»[۱]. «جنگ با مسلمان کفر و دشنام دادن به وی فسق است». و سخن دیگر  صلی الله علیه وسلم : «أَوَّلُ مَا یُقْضَى بَیْنَ النَّاسِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ فِى الدِّمَاءِ»[۲]. «اولین مسئلۀ که روز قیامت بین مردم حساب‌رسی می­شود دربارۀ خون‌ریزی است». حدیث ابن عمر  رضی الله عنهما: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرموده است: «لَنْ یَزَالَ الْمُؤْمِنُ فِی فُسْحَهٍ مِنْ دِینِهِ مَا لَمْ یُصِبْ دَمًا حَرَامًا»[۳]. «انسان مومن همیشه در آسایش دین خود قرار دارد، (یعنی خللی در دینش وارد نمی‌شود) تا زمانیکه مرتکب ریختن خون ناحقی نشود».

و [به مؤمنین بگو:] پاکدامنی نمایند…». وهمچنین می­فرماید: ﴿…وَیَحۡفَظۡنَ فُرُوجَهُنَّ…﴾ [النور: ۳۱]. «… و [به زنان مؤمن بگو:] پاکدامنی نمایند…». و نیز می­فرماید: ﴿وَٱلَّذِینَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ ۵﴾ [المؤمنون: ۵]. «و [مؤمنین کسانی هستند که] آنان شرمگاه‌شان را پاک نگه می‌دارند». ﴿وَٱلَّذِینَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ ٢٩﴾ [المعارج: ۲۹]. «و [نمازگزاران واقعی کسانی هستند که] آنان شرمگاهشان را پاک نگه می­دارند». و همچنین می‌فرماید: ﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ کَانَ فَٰحِشَهٗ وَسَآءَ سَبِیلٗا ٣٢﴾ [الإسراء: ۳۲]. «و به زنا نزدیک نشوید، که آن گناه بسیار زشت و بد راهی است».

دلیل از سنت: پیامبر  صلی الله علیه وسلم فرموده است: «لاَ یَزْنِى الزَّانِى حِینَ یَزْنِى وَهُوَ مُؤْمِنٌ وَلاَ یَسْرِقُ السَّارِقُ حِینَ یَسْرِقُ وَهُوَ مُؤْمِنٌ وَلاَ یَشْرَبُ الْخَمْرَ حِینَ یَشْرَبُهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ وَلاَ یَنْتَهِبُ نُهْبَهً ذَاتَ شَرَفٍ یَرْفَعُ النَّاسُ إِلَیْهِ فِیهَا أَبْصَارَهُمْ حِینَ یَنْتَهِبُهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ»[۴]. «زنا کار هنگامی‌که زنا می­کند مؤمن نیست و دزد وقتی دزدی می­کند مؤمن نیست و نوشندۀ شراب وقتی آن را می­نوشد مؤمن نیست و چپاول‌گری که غنیمت با ارزشی را غارت می­کند که مردم به آن چشم دوخته­اند، هنگام چپاول مؤمن نیست».

 

 

 

[۱]– سنن ترمذی: ۲۶۳۴؛ سنن نسائی: ۴۱۰۴؛ شیخ آلبانی آن را صحیح دانسته است.

[۲]– صحیح بخاری: ۶۸۶۴؛ صحیح مسلم: ۴۴۷۵؛ سنن ترمذی: ۱۳۹۶- ۱۳۹۷؛ سنن نسائی: ۳۹۹۱- ۳۹۹۲- ۳۹۹۵؛ سنن ابن ماجه: ۲۶۱۵- ۲۶۱۷؛ صححه آلبانی.

[۳]– صحیح بخاری: ۶۸۶۲٫

[۴]– صحیح بخاری: ۲۴۷۵- ۵۵۷۸- ۶۷۷۲- ۶۷۸۲- ۶۸۰۹- ۶۸۱۰؛ صحیح مسلم: ۲۱۱- ۲۱۷؛ سنن ابوداود: ۴۶۸۹؛ سنن ترمذی: ۲۶۲۵؛ سنن نسائی: ۴۸۶۹- ۴۸۷۰- ۴۸۷۱- ۴۸۷۲- ۵۶۵۹- ۵۶۶۰؛ سنن ابن ماجه: ۳۹۳۶؛ و صححه آلبانی.