محبت معاویه با پیامبر صلی الله علیه وسلم
امیر معاویه با رسول اکرم محبت عمیق و علاقه فراوان داشت. یک بار به او خبر رسید که در بصره شخصی وجود دارد که از نظر شکل و شمایل با آن حضرت خیلی مشابهت دارد، وی به استاندار آنجا نامه نوشت که شخص مذکور را فوراً با عزت و اکرام اعـزام داریـد، هنـگامی کـه شخص نامبرده حاضر گردید، امیر معاویه مقدم او را گرامی داشت، و بر پیشانی او بوسه زد(۱).
بر اساس همین عشق و علاقه بود که ایشان مقداری از مو و ناخن نبی اکرم را نزد خویش نگهداری میکرد و وصیت کرده بود که بعد از مرگ، آنها را به جای عطر و خوشبویی بـر چشـم، گـوش و بینیاش قرار دهند(۲).
همچنین چـادری که نـبی اکـرم به طور انعام به حضرت کـعب بن زهیر در ازای قصیده اش مرحمت فرموده بود،آن را نیز برای کفن خویش خریده بود(۳).
به سبب همین محبت و اشتیاق فراوان که با حضور اکرم داشت، در بسیاری از حرکاتش نقل و حرکت آن حضرت نمودار بـود، چنـان کـه حضرت ابـودرداء میفرمود: نمـاز خـوانـدن حضـرت معاویه بیش از همه به نماز رسول الله مشابهت داشت(۴).
به سبب همین محبت رسول الله بود که هر یک از گفتار و کردار آن حضرت را با دل و جان میپذیرفت.
حضرت جبله بن سحیم بیان میکند که: یک بار دوران خلافت حضرت معاویه نزد او رفتم. ایشان را در حالی یافتم که کودکی او را به سوی خود میکشید و ایشان به (خاطر دل جویی او) با او بازی میکرد. وقتی سبب این کار را پرسیدم گفت: از رسول اکرم شنیدهام که میفرمود: با کودکان به مهربانی و به سان کودکـان رفتـار کنید(۵).
چون که با کودک سر و کارت فتاد
پـس زبـان کـودکـی بایـد گشـاد
۱ – المجر ص ۴۷٫
۲ – ابن اثیر: تاریخ کامل ج ۴ص ۲ ابن عبدالبر: الاستیعاب تحت الإصابه ج ۳ص ۳۸۰٫
۳ – تاریخ ابن خلدون ج ۲ص ۸۳۵ چاپ بیروت.
۴ – مجمع الزوائد و منبع الفوائدج ۹ص ۳۵۷٫
۵ – سیوطی: تاریخ الخلفاء ص ۱۵۴