سیاه دانه

عَنْ خَالِدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ خَرَجْنَا وَمَعَنَا غَالِبُ بْنُ أَبْجَرَ فَمَرِضَ فِی الطَّرِیقِ فَقَدِمْنَا الْمَدِینَهَ وَهُوَ مَرِیضٌ فَعَادَهُ ابْنُ أَبِی عَتِیقٍ فَقَالَ لَنَا عَلَیْکمْ بِهَذِهِ الْحُبَیْبَهِ السَّوْدَاءِ فَخُذُوا مِنْهَا خَمْسًا أَوْ سَبْعًا فَاسْحَقُوهَا ثُمَّ اقْطُرُوهَا فِی أَنْفِهِ بِقَطَرَاتِ زَیْتٍ فِی هَذَا الْجَانِبِ وَفِی هَذَا الْجَانِبِ فَإِنَّ عَائِشَهَ حَدَّثَتْنِی أَنَّهَا سَمِعَتْ النَّبِیَّ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ یَقُولُ: «إِنَّ هَذِهِ الْحَبَّهَ السَّوْدَاءَ شِفَاءٌ مِنْ کلِّ دَاءٍ إِلَّا مِنْ السَّامِ» قُلْتُ:وَمَا السَّامُ ؟قَالَ: الْمَوْتُ. صحیح #بخاری (۵۶۸۷).؛

خالد بن سعد می‌گوید: ما در سفری بر آمدیم و غالب بن ابجر با ما بود، در راه بیمار شد، ما به مدینه رسیدیم و او هم‌چنان بیمار بود. ابن ابی عتیق به عیادت وی آمد و به ما گفت: شما او را با سیاه‌ دانه درمان کنید، پنج یا هفت دانه‌ی سیاه‌ دانه را بگیرید و بسایید و با روغن زیتون یک‌جا کنید و در سوراخ‌های بینی وی بچکانید، زیرا عایشه رضی الله عنها به من گفت که از پیامبر صلى الله علیه وسلم شنیده‌ام که می‌فرمود: همانا این سیاه ‌دانه شفای هر بیماری است به جز سام. گفتم: سام چیست؟ فرمود: مرگ.