به اتفاق تمام آیات سوره ى بقره مدنی است، این سوره از اولین سوره هایی است که در مدینه نازل شده است و اولین آیه ای که از آن نازل شده، آیه ى :
«واتقوا یوماً ترجعون فیه الی الله»
و گفته اند این آخرین آیه ى قرآن است که نازل شده است و احتمال می رود از آخرین آیاتی باشد که نازل شده باشد و نیز آیات تحریم ربا (یا) از آخرین آیاتی است که نازل شده است.
و خالدبن معدان بقره را خیمه ى (چادر) قرآن نامیده است. و برخی از علما گفته اند: در سوره بقره هزار خبر، هزار امر و هزار نهی وجود دارد، و کسانی که آیات و کلمات این سوره را شمرده اند، می گویند: ۲۸۷ آیه و ۶۲۲۱ کلمه و ۱۵۵۰۰حرف دارد. «والله اعلم»
ابن جریج از عطاء از ابن عباس رضی الله عنه روایت می کند: سوره ى بقره در مدینه نازل شده است.(الدارالمنثور۴۷۱ص۳۰)
و خصیف از مجاهد از عبدالله بن زبیر رضی الله عنه روایت می کند که سوره ى بقره در مدینه نازل شد.(الدارالمنثور۴۷/۱)
أئمه، علما و مفسران به اتفاق همین قول را ترجیح داده اند.
ابن مردویه در قسمتی از حدیث شعبه از عقیل بن طلحه از عقبه بن مرشد روایت کرده اند که پیامبر صلى الله علیه وسلم در صف جنگ . از اصحاب عقب نشینی مشاهده کرد، فرمود: «ای اصحاب سوره ى بقره» راوی گوید: فکر می کنم این در جنگ حنین بود، همان روزی که بسیاری از میدان جنگ فرار کردند و به عباس رضی الله عنه دستور داد که فریاد زند «یا اصحاب الشجره»: (ای یاران درخت بیعت رضوان!) و در روایتی دیگر آمده: «ای اصحاب سوره بقره!» تا برنشاط آنان بیفزاید و روحیه ى آنان را تقویت کند؛ در پیی این فریاد اصحاب از هر طرف بسوی پیامبر صلى الله علیه وسلم آمدند. و نیز در جنگ یمامه که طرفداران مسیلمه ی کذاب، (سپاه بنی حنیفه) زیاد بودند، سپاهیان اسلام پشت به جنگ کردند و مهاجران و انصار فریاد زدند: ای اصحاب سوره ی بقره! تا آن که الله پیروزی را نصیب اصحاب رسول الله صلى الله علیه وسلم کرد.(المجمع۱۸۰/۶ص۳۰)