وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
الهی گفتگوی کافران در روز قیامت چه باشد؟
بسم الله الرحمن الرحیم
وَقَالُوا یَا وَیْلَنَا هَـٰذَا یَوْمُ الدِّینِ ﴿٢٠﴾ هَـٰذَا یَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِی کُنتُم بِهِ تُکَذِّبُونَ ﴿٢١﴾ احْشُرُ‌وا الَّذِینَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا کَانُوا یَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾ مِن دُونِ اللَّـهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَ‌اطِ الْجَحِیمِ ﴿٢٣﴾ وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ ﴿٢۴﴾ مَا لَکُمْ لَا تَنَاصَرُ‌ونَ ﴿٢۵﴾ بَلْ هُمُ الْیَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢۶﴾ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٧﴾ قَالُوا إِنَّکُمْ کُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ ﴿٢٨﴾ قَالُوا بَل لَّمْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ ﴿٢٩﴾ وَمَا کَانَ لَنَا عَلَیْکُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ کُنتُمْ قَوْمًا طَاغِینَ ﴿٣٠﴾ فَحَقَّ عَلَیْنَا قَوْلُ رَ‌بِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿٣١﴾ فَأَغْوَیْنَاکُمْ إِنَّا کُنَّا غَاوِینَ ﴿٣٢﴾ فَإِنَّهُمْ یَوْمَئِذٍ فِی الْعَذَابِ مُشْتَرِ‌کُونَ ﴿٣٣﴾الصافات
( ۲۰ ) و گویند:« وای بر ما این (همان) روز جزا است!».
( ۲۱ ) (آری) این (همان) روز داوری است، که شما آن را تکذیب می کردید.
( ۲۲ ) (به فرشتگان فرمان داده می شود) گرد آورید کسانی را که ستم کردند، و (همپایگان و) همراهانشان و آنچه را می پرستیدند.
( ۲۳ ) به جای خدا، پس (همه ی) آنها را به راه دوزخ هدایت کنید.
( ۲۴ ) و آنها را نگاهدارید که یقینا باز خواست خواهند شد.
(۲۵) شما را چه شده است که یکدیگر را یاری نمی دهید؟!
( ۲۶ ) بلکه آنها امروز (همه) تسلیم (و فرمانبردار) هستند.
( ۲۷ ) آنها سؤال کنان رو به یکدیگر کنند.
( ۲۸ ) (به سردمداران) گویند:« به راستی که شما (برای گمراه کردن ما) از (راه) خیر خواهی به نزد ما می آمدید».
( ۲۹ ) (سرد مداران در پاسخ) گویند:« بلکه، شما خودتان مؤمن نبودید (تقصیر ما چیست؟!).
( ۳۰ ) و ما هیچ گونه تسلطی بر شما نداشتیم، بلکه شما خود گروهی سر کش بودید.
( ۳۱ ) پس فرمان پروردگارمان بر ما ثابت شد،البته ما چشنده ی (عذاب) خواهیم بود.
( ۳۲) پس شما را گمراه کردیم، بی گمان ما(نیز) خود گمراه بودیم».
( ۳۳ ) پس مسلماً در آن روز همه آنها (= پیروان و سردمداران) در عذاب شریک خواهند بود.
بسم الله الرحمن الرحیم
{وَمَن یُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِیٍّ مِّن بَعْدِهِ ۗ وَتَرَ‌ى الظَّالِمِینَ لَمَّا رَ‌أَوُا الْعَذَابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَ‌دٍّ مِّن سَبِیلٍ} ﴿۴۴﴾الشوری.
(۴۴) و کسی را که خدا گمراه کند, پس بعد از او برایش هیچ ولی (وکارسازی) نیست, وستمکاران را (روز قیامت) می بینی که چون عذاب (الهی) را مشاهده کنند, می گویند: «آیا هیچ راهی به سوی بازگشت وجود دارد؟!».