سهم آتش

عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى: یَا آدَمُ، فَیَقُولُ: لَبَّیْکَ وَسَعْدَیْکَ، وَالْخَیْرُ فِی یَدَیْکَ، فَیَقُولُ: أَخْرِجْ بَعْثَ النَّارِ، قَالَ: وَمَا بَعْثُ النَّارِ؟ قَالَ: مِنْ کُلِّ أَلْفٍ تِسْعَ مِائهٍ وَتِسْعَهً وَتِسْعِینَ، فَعِنْدَهُ یَشِیبُ الصَّغِیرُ ﴿یَوۡمَ تَرَوۡنَهَا تَذۡهَلُ کُلُّ مُرۡضِعَهٍ عَمَّآ أَرۡضَعَتۡ وَتَضَعُ کُلُّ ذَاتِ حَمۡلٍ حَمۡلَهَا وَتَرَى ٱلنَّاسَ سُکَٰرَىٰ وَمَا هُم بِسُکَٰرَىٰ وَلَٰکِنَّ عَذَابَ ٱللَّهِ شَدِیدٞ٢﴾ [الحج: ۲] قَالُوا: رَسُولَ اللَّهِ، وَأَیُّنَا ذَلِکَ الْوَاحِدُ؟ قَالَ: أَبْشِرُوا، فَإِنَّ مِنْکُمْ رَجُلا، وَمِنْ یَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ أَلْفًا. ثُمَّ قَالَ: «وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ، إِنِّی أَرْجُو أَنْ تَکُونُوا رُبُعَ أَهْلِ الْجَنَّهِ». فَکَبَّرْنَا، فَقَالَ: أَرْجُو أَنْ تَکُونُوا ثُلُثَ أَهْلِ الْجَنَّهِ. فَکَبَّرْنَا، فَقَالَ: أَرْجُو أَنْ تَکُونُوا نِصْفَ أَهْلِ الْجَنَّهِ. فَکَبَّرْنَا، فَقَالَ: مَا أَنْتُمْ فِی النَّاسِ إِلا کَالشَّعَرَهِ السَّوْدَاءِ فِی جِلْدِ ثَوْرٍ، أَبْیَضَ، أَوْ کَشَعَرَهٍ بَیْضَاءَ فِی جِلْدِ ثَوْرٍ أَسْوَدَ».^[۱]

ابوسعید خدری می‌گوید: نبی صلی الله علیه وسلم فرمود: «الله متعال می‌فرماید: ای آدم. آدم در جواب می‌گوید: آماده و گوش به فرمان توام و خیر فقط در دست توست. الله خطاب به او می‌فرماید: جهنمیان را جدا کن. می‌گوید: جهنمیان چقدر هستند؟ می‌فرماید: از هر هزار نفر، نه صد و نود و نه نفر. با شنیدن این سخن، کودک، پیر می‌شود {روزی که آن را ‌می‌بینید، [آنچنان وحشتناک است که] هر مادرِ شیرده‌ای [فرزندِ] شیرخوارش را فراموش می‌کند و هر [موجودِ] بارداری جنین خود را [بر زمین] می‌نهد و مردم را مست می‌بینی، در حالی که مست نیستند؛ بلکه عذاب الله شدید است}» صحابه پرسیدند: آن یک نفر، از میان ما چه کسی است؟ فرمود: «خوشحال باشید. زیرا یک نفر از شما و هزار نفر از یأجوج و مأجوج به دوزخ می‌رود». سپس افزود: سوگند به ذاتی که جانم در دست اوست، امیدوارم که یک چهارم بهشتیان، شما باشید». ما تکبیر گفتیم. سپس فرمود: «امیدوارم یک سوم بهشتیان، شما باشید». ما تکبیر گفتیم. سپس فرمود: «امیدوارم نصف اهل بهشت، شما باشید». باز هم ما تکبیر گفتیم. بعد از آن، فرمود: «شما در میان مردم، مانند موی سیاهی هستید که بر پوست گاو سفیدی باشد و یا مانند موی سفیدی هستید که بر پوست گاو سیاهی باشد».

[۱] -متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۳۳۴۸ و مسلم حدیث شماره ۲۲۲