بشارت دادن و مبارکباد گفتن طفل به والدینش
الله متعال میفرماید: ﴿یَٰزَکَرِیَّآ إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلَٰمٍ ٱسۡمُهُۥ یَحۡیَىٰ﴾ [مریم: ۷].
«ای زکریا! ما تو را به پسرى که نامش یحیى است مژده میدهیم».
همچنان میفرماید: ﴿إِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِکَهُ یَٰمَرۡیَمُ إِنَّ ٱللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَهٖ مِّنۡهُ ٱسۡمُهُ ٱلۡمَسِیحُ عِیسَى ٱبۡنُ مَرۡیَمَ﴾ [آل عمران: ۴۵].
«فرشتگان گفتند: اى مریم! الله تو را به کلمهاى از جانب خود بشارت مىدهد که نام او مسیح است عیسى فرزند مریم».
پس با تأسى به ملائکۀ الله تعالی که پیامبران علیهم السلام را بشارت فرزند دادهاند, باید به والدین بشارت و تهنئت مهمان جدید داده شود زیرا دین اسلام هیچ مناسبتى را نگذاشته است مگر اینکه پیروانش را به همدردى و همبستگى درهمه برنامههاى خوشى وغم امر نکرده باشد تا بناى جامعه اسلامی قوی و پایدار باقی بماند.