سنتهای فعلی نماز

۱- بالا بردن دستها هنگام تکبیره الإحرام، و هنگام رکوع و بلند شدن از رکوع و بلند شدن از تشهد اول :
از ابن عمر روایت است : (أن رسول الله صلی الله علیه وسلم کان یرفع یدیه حذو منکبیه إذا افتتح الصلاه، و إذا کبر للرکوع، و إذا رفع رأسه من الرکوع رفعهما کذلک أیضا)[۲۰].
«پیامبر صلی الله علیه وسلم وقتی شروع به نماز می‌کرد دستهایش را تا مقابل شانه‌هایش بلند می‌کرد،و هنگام تکبیر گفتن برای رکوع و بلند شدن از آن نیز همین کار را انجام می‌داد».
از نافع روایت است : (أن ابن عمر کان إذا دخل فی الصلاه کبر و رفع یدیه، و إذا رکع رفع یدیه و إذا قال سمع الله لمن حمده رفع یدیه، و إذا قام من الرکعتین رفع یدیه و رفع ذلک إلی النبی صلی الله علیه وسلم)[۲۱].
«ابن عمر وقتی که شروع به نماز می‌کرد الله اکبر می‌گفت و دستهایش را بلند می‌کرد و وقتی که به رکوع می‌رفت دستهایش را بلند می‌کرد و وقتی که می‌گفت سمع الله لمن حمده نیز دستهایش را بلند می‌کرد، و وقتی که از دورکعت (برای رکعت سوم) بلند می‌شد، دستهایش را بلند می‌کرد؛ ابن عمر این (حدیث) را به پیامبر صلی الله علیه وسلن نسبت داده است».

سنت است گاهی در هر پایین رفتن و بالا آمدن نماز، دو دست بلند کرده شود؛ به دلیل حدیث مالک بن حویرث : (أنه رأی النبی صلی الله علیه وسلم رفع یدیه فی صلاته، و إذا رکع، و إذا رفع رأسه من الرکوع، و إذا سجد، و إذا رفع رأسه من السجود، حتی یحاذی بهما فروع أذنیه)[۲۲].
«پیامبر صلی الله علیه وسلم را در نماز دیدم هنگامی که به رکوع می‌رفت و نیز سرش را از رکوع بلند می‌کرد و نیز به سجده می‌رفت و سرش را از سجده بلند می‌کرد، دستهایش را بالا می‌برد بطوریکه آنها را در کنار گوشهایش قرار می‌داد».

[۲۰]) متفق علیه : خ (۷۳۵/۲۱۸/۲)، م (۳۹۰-۲۲-/۲۹۲/۱)، ت (۲۵۵/۱۶۱/۱)، نس (۱۲۲/۲).
[۲۱]) صحیح : [ص. د ۶۶۳]، خ (۷۳۹/۲۲/۲)، د (۷۲۷/۴۳۹۶/۳).
[۲۲]) صحیح : [ص. نس ۱۰۴۰]، نس (۲۰۶/۲)، أ (۴۹۳/۱۶۷/۳).