سنتهای سعی بین صفا و مروه

• دبعد از خارج شدن از حیاط کعبه سنت است در وسط راه این دعا خوانده شود: «ربِّ اغْفِر وارْحَم وتجاوَزْ عما تعلم، إِنَّک أنت الأعزّ الأکرم». «پروردگارا! مرا ببخشای و بر من رحم کن و از آنچه می‌دانی درگذر، به درستی که تو، از هر کس تواناتر و بخشنده‌تری».
• سنت است سعی بین صفا و مروه با داشتن وضو انجام شود.
• سنت است به طور پیاده انجام گیرد، مگر برای کسی که نتواند.
• سنت است به اندازه قد یک نفر بالای کوه صفا رفت و رو به کعبه کرد و بعد از حمد و ثنای خداوند و سه بار الله‌اکبر گفتن، دست به دعا گفته شود: «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ…»: «هیچ معبود بحقی جز الله وجود ندارد، او تنها و بدون شریک می‌باشد، ملک و فرمانروائی و حمد و ستایش فقط سزاوار اوست، و بر هر چیزی قادر و تواناست».
• سعی کننده بعد از خواندن دعای فوق، از روی کوه پایین بیاید و به دنبال نیت، سنت است بگوید: خدایا من می‌خواهم سعی بین صفا و مروه را انجام دهم از من بپذیر و بر من آسان نمای. به دنبال آن بگوید: «صفا و مروه از شعایر الله است» پس حرکت از صفا به مروه را شروع کند.
• سنت است سعی‌کنندگان مرد (نه زن) در هر هفت دور، در وسط فاصله بین صفا و مروه که با دو مهتابی سبز مشخص شده است، به صورت هروله: (دویدن آرام) حرکت کنند.
• سنت است هر بار که به مروه می‌رسد اندکی توقف کند و دعا کند همچنین وقتی که به صفا می‌رسد رو به کعبه دعا کند.

یادآوری: سعی‌کننده می‌تواند در اثنای سعی، هر نوع ذکر و دعائی را با هر زبانی که بلد است در رابطه با عظمت و رحمت و مهر و محبت خدا بخواند و تمنّای عفو و بخشش و آرزوی فزونی خیر و برکت کند^[۱].

[۱]– جزوه کوچک حاوی دعاهای تمام مناسک حج از ابتدا تا اختتام آن به وفور موجود می‌باشد اگر کسی مایل باشد می‌تواند به آسانی آن را تهیه کند و مورد استفاده قرار دهد.