ﺩﺭ ۱۶ ﺁﯾﻪﯼ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺳﻮﺭﻩﻫﺎﯼ ﺑﻘﺮﻩ، ﻧﺴﺎﺀ، ﺍﻧﻌﺎﻡ، ﺍﻧﺒﯿﺎﺀ، ﻧﻤﻞ، ﺳﺒﺎﺀ ﻭ ﺳﻮﺭﻩﯼ
ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﻭ ﺳﻠﻢ ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻧﺒﯿﺎﯼ ﺑﻨﯽ ﺍﺳﺮﺍﺋﯿﻞ
ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﺒﻮﺕ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﯼ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩ ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻧﺒﻮﺕ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﻭﯼ ﻋﻄﺎ ﮐﺮﺩ ﻧﺒﻮﺕ ﻭ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﺵ ﻧﯿﺰ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻣﻨﻄﻘﻪﯼ ﺯﯾﺮ ﺳﻠﻄﻪ ﻭ
ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻭﺳﯿﻊ ﻭ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﯿﭻ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺍﻭ ﻧﻤﯽﺭﺳﯿﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ
ﺩﻋﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺴﺘﺠﺎﺏ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺑﻪ ﻭﯼ ﺑﺨﺸﯿﺪ ﻗﺪﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﻪ
ﻫﯿﭻ ﺍﺣﺪﯼ ﻧﺒﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﻧﻘﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ :
{ﻗَﺎﻝَ ﺭَﺏِّ ﺍﻏْﻔِﺮْ ﻟِﯽ ﻭَﻫَﺐْ ﻟِﯽ ﻣُﻠْﮑﺎ ﻻ ﯾﻨْﺒَﻐِﯽ ﻷﺣَﺪٍ ﻣِﻦْ ﺑَﻌْﺪِﯼ ﺇِﻧَّﮏ ﺃَﻧْﺖَ ﺍﻟْﻮَﻫَّﺎﺏُ ( ٣۵ )
ﻓَﺴَﺨَّﺮْﻧَﺎ ﻟَﻪُ ﺍﻟﺮِّﯾﺢَ ﺗَﺠْﺮِﯼ ﺑِﺄَﻣْﺮِﻩِ ﺭُﺧَﺎﺀً ﺣَﯿﺚُ ﺃَﺻَﺎﺏَ ( ٣۶ ) ﻭَﺍﻟﺸَّﯿﺎﻃِﯿﻦَ ﮐﻞَّ ﺑَﻨَّﺎﺀٍ ﻭَﻏَﻮَّﺍﺹٍ
( ٣٧ ) ﻭَﺁﺧَﺮِﯾﻦَ ﻣُﻘَﺮَّﻧِﯿﻦَ ﻓِﯽ ﺍﻷﺻْﻔَﺎﺩِ ( ٣٨ ) ﻫَﺬَﺍ ﻋَﻄَﺎﺅُﻧَﺎ ﻓَﺎﻣْﻨُﻦْ ﺃَﻭْ ﺃَﻣْﺴِﮏ ﺑِﻐَﯿﺮِ ﺣِﺴَﺎﺏٍ}
[۲ ] ( ﺹ : ۳۵-۳۹ ) .
ﻧﺴﺐ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ :
ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﭘﺴﺮ ﺩﺍﻭﺩ ﭘﺴﺮ ﺍﯾﺸﺎ ﺑﻦ ﻋﻮﯾﺪ… ﺍﺯ ﺳﺒﻂ ( ﯾﻬﻮﺫﺍ ﺑﻦ ﯾﻌﻘﻮﺏ ) ﺍﺳﺖ. ﻧﺴﺒﺶ ﺑﻪ
ﺍﺑﺮﺍﻫﯿﻢ ﺧﻠﯿﻞ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻨﺘﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮﺩ. ﺍﻫﻞ ﮐﺘﺎﺏ ﻧﺴﺐ ﻋﻈﯿﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﯼ ﻧﻘﻞ
ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ : ﺍﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺣﮑﻤﺘﯽ ﻋﻈﯿﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻟﺬﺍ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺣﮑﯿﻢ
ﻣﯽﻧﺎﻣﻨﺪ ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻠﻘﺐ ﺑﻪ ﻟﻘﺐ ﻧﺒﻮﺕ ﻧﻤﯽﮔﺮﺩﺍﻧﻨﺪ [ ۳ ].
ﺣﮑﻤﺖ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ:
ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺍﻭﺩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻭﻓﺎﺕ ﻭﺻﯿﺖ ﮐﺮﺩ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ
ﻭﺍﮔﺬﺍﺭ ﺷﻮﺩ. ﭼﻮﻥ ﺩﺍﻭﺩ ﻭﻓﺎﺕ ﮐﺮﺩ، ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﮐﻪ ۱۲ ﺳﺎﻝ ﻋﻤﺮ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺠﺎﯼ ﭘﺪﺭ ﺑﺮ
ﺍﺭﯾﮑﻪﯼ ﻗﺪﺭﺕ ﺗﮑﯿﻪ ﺯﺩ. ﺍﺑﻦ ﺍﺛﯿﺮ ﺩﺭ ﺍﻟﮑﺎﻣﻞ ﺭﻭﺍﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ : ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ
ﭘﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎ ۱۳ ﺳﺎﻝ ﻋﻤﺮ ﺩﺍﺷﺖ. ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻢ ﺳﻦ ﻭ ﺳﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﻭ ﺫﮐﺎﻭﺕ
ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﭽﮕﯽ ﺣﺴﻦ ﺗﺪﺑﯿﺮ ﻭ ﺷﻤﻪﯼ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ
ﺣﮑﻤﺖ ﻭ ﺣﺴﻦ ﻗﻀﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﯼ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ .
ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﯾﻢ ﮔﻮﺷﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﻌﺪﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﯿﺎﻥ
ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻓﺘﻮﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﺍﻭﺩ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺷﺪ، ﺩﺍﻭﺩ ﻃﻮﺭﯼ ﻓﺘﻮﺍ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺑﺎ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﻭﺟﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺘﻮﺍ ﺩﺍﺩ، ﺍﯾﻦ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺘﻮﺍﯼ ﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺣﻖ
ﻭ ﺻﻮﺍﺏ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮ ﺑﻮﺩ.