سلمان شش خصلت واجب نسبت به برادر مسلمانش دارد

در زمان معاویه رضی الله عنه در جنگ دریایی بودیم، مرکب ما به مرکب ابوایوب انصاری رضی الله عنه پیوست، وقتی غذای ما حاضر شد به دنبال او فرستادیم، او آمد و گفت: مرا که روزه هستم دعوت کرده‌اید، چاره‌ای نداشتم جز این‌که دعوت‌تان را قبول کنم، چون شنیدم که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:.

«ان لِلْمُسْلِمِ عَلَى أَخِیهِ الْمُسْلِمِ سِتُّ خِصَالٍ وَاجِبَهٍ انْ تَرَکَ مِنْهَا شَیئاً فَقَدْ تَرَکَ حَقَّا وَاجِبًا لأَخِیهِ عَلَیهِ: یسَلَّمَ عَلَیهِ إِذَا لَقِیهُ، ویجِیبَهُ إِذَا دَعَاهُ، وَیشَمِّتَهُ إِذَا عَطَسَ، وَیعُودَهُ إِذَا مَرِضَ، وَیحضره إِذَا مَاتَ، وَینْصَحَهُ إِذَا اسْتَنْصَحَهُ».^[۱]

«مسلمان شش خصلت واجب نسبت به برادر مسلمانش دارد که ترک هر یک از آن‌ها به منزله‌ی ترک یکی از حقوق واجب اوست: اگر او را دید، به او سلام کند، او را دعوت کرد، قبول کند، عطسه زد در جواب به او (یرحمک الله) بگوید، بیمار شد به عیادتش برود، درگذشت به تشییع جنازه‌اش برود و اگر از او پند و نصیحت خواست، به او پند دهد».

[۱]– آلبانی در صحیح الترغیب (۲۱۵۷) می‌گوید صحیح است.