دعوت سلفیت سریت و مخفی کاری نمی شناسد بلکه دعوتی واضح و آشکار به روشنی روز می باشد و راه های زیرزمینی و سری و مخفیانه را نمی شناسد. سلفیت دعوت تمام مردم به حرکت در مسیر کتاب و سنت بر مبنای فهم سلف امت می باشد؛ آدرس آنها مساجد است و و دروس آنها در مساجد در برابر مردم و برای همه مردم می باشد. ما در جامعه ای مسلمان هستیم گرچه در این جامعه برخی از منکرات و گناهان وجود دارد اما این مساله، این جامعه را از اسلام خارج نمی کند تا (در امر دعوت) به عصر مکی بازگردیم.
اما تنظیم ها و سازمان های سری و مخفیانه سبب گرفتار شدن ما به پیشامدهای ناگوار است و باعث ایجاد فاصله ی زیادی میان حکام و دعوتگران و مصلحان می شود و این موجب فرصت طلبی منحرفان از چنین اوضاعی برای نزدیک شدن به گروه حاکم می شود تا به این وسیله به مقاصد و اهداف خود دست یابند؛ بلکه این امر سبب شده تا حکومت ها و نیروهای امنیتی نسبت به دعوتگران نگاهی امنیتی و برخاسته از ترس برخاسته از احتمال انقلاب از سوی آنها داشته باشند.
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: «مردی نزد رسول الله آمده و گفت: یا رسول الله مرا سفارش کن؛ رسول الله فرمودند: «اعبد الله ولا تشرک به شیئاً، وأقم الصلاه…وعلیک بالعلانیه وإیاک والسر» : «الله را عبادت کن و چیزی را با او شریک مگردان و نماز را بر پا دار… و آشکار بودن را لازم بگیر و از مخفی کاری بر حذر باش.»
و عمر بن عبدالعزیز رحمه الله می گوید: «چون قومی را دیدی که در مورد دین خود با یکدیگر مخفیانه و دور از چشم مردم سخن می گویند، بدانید که در حال تاسیس گمراهی هستند.» امام احمد در الزهد.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین