در مورد بیعت آیات و احادیث زیادی وارد شده است اما مساله مورد اتفاق این است که بیعت اشاره شده در احادیث، همان بیعت جامع و فراگیر است که جز برای امام مسلمان نمی باشد و در سرزمینی که خلافت اسلامی بر مبنای منهج مبارک نبوی بر پاست، ممکن می باشد و این مهم پس از مشورت جمهور مسلمانان و انتخاب اهل حل و عقد میسر می باشد.
اما بیعت ها و عقد و قراردادهایی که از جوانان گرفته می شود، شرعی نیست.
امام قرطبی رحمه الله می گوید: «بر مبنای اجماع، دو یا سه امام در یک زمان و یک سرزمین جایز نیست.»
اما متاسفانه امروزه نیز وضع به گونه ای است که هر جماعت و گروهی امامی دارد و جماعت های زیادی فعالیت دارند و امام های بسیاری فعالیت.