۳۳- اولین عکس العمل قریش در مقابل دعوت رسول الله ﷺ این بود که گروهی را نزد عمویش ابو طالب فرستاند تا رسول الله ﷺ را از دعوتش منع نماید.
۳۴- سعی وتلاش قریش در وساطت ابو طالب در منع برادر زاده اش رسول الله ﷺ نتیجه ای نداد. به همین سبب ولید بن مغیره را فرستادند تا به رسول الله ﷺ پیشنهاداتی بدهد.
۳۵- ولید بن مغیره با رسول الله ﷺ گفتگو کرد، ایشان آیاتی از قرآن را برای او تلاوت کردند که بسیار تحت تأثیر آیات قرار گرفت.
۳۶- ولید به سوی قریش بازگشت وآنان را نصیحت کرد که یا از رسول الله ﷺ پیروی کنند، و یا او را رها کنند که در میان عرب به دعوت خویش ادامه دهد ولی قریش رأی او را رد کردند.
۳۷- ولید بن مغیره رسول الله ﷺ را ساحر نامید، در مورد او آیاتی از سوره ی مدثر نازل شد که او را به آتش جهنم وعده می داد، الله عزوجل می فرماید: (ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیدًا) یعنی: مرا وکسی که او را تنها خلق نمودم واگذار.
۳۸- در این زمان عبد الله بن أم مکتوم رضی الله عنه که فردی نابینا بود مسلمان شد، وبعد از بلال مؤذن اسلام گردید.
۳۹- کارهایی که قریش در دشمنی وجنگ با رسول الله ﷺ انجام می دادند عبارت بودند از: ایجاد شک وشبهه در مورد قرآن، مخالفت با قرآن، رویارویی با دعوت ورسول الله ﷺ.