۱۶۰- عمر بن الخطاب رضی الله عنه نیز شبانه و به صورت مخفیانه به همراه عَیّاش بن أبی رَبیعه وهِشام بن العاص هجرت کرد. (بر اساس روایت ابن اسحاق در سیرت با سندی صحیح).
۱۶۱- اما داستان هجرت آشکار عمر بن الخطاب رضی الله عنه، واین گفته ی او که: “هر کس می خواهد مادرش به عزایش بنشیند وفرزندانش یتیم شوند …”، این روایتی ضعیف بوده وثابت نشده است. (ابن الأَثیر در أُسْد الغابه آن را روایت کرده)
هجرت اکثر مسلمانان به مدینه:
۱۶۲- دو ماه از بیعت عقبه ی دوم نگذشته بود که در مکه جز رسول الله ﷺ وابو بکر رضی الله عنه و خانواده اش و کسانی که توانایی هجرت نداشتند، کس دیگری باقی نمانده بود.
۱۶۳- رسول الله ﷺ اطمینان یافتند که از یارانشان کسی باقی نمانده است و همه هجرت کرده اند مگر کسانی که زندانی یا بیمارند، و یا توان خروج را ندارند.
۱۶۴- ابو بکر صدیق رضی الله عنه مکررًا از رسول الله ﷺ اجازه ی هجرت می خواست اما رسول الله ﷺ به او می فرمودند: “عجله نکن، شاید الله عزوجل همراهی را برایت قرار دهد”.