هجرت به مدینه
آغاز هجرت صحابه به مدینه:
۱۵۴- رسول الله ﷺ به یارانشان دستور داد که به مدینه هجرت کنند وبه برادران انصارشان بپیوندند.
۱۵۵- رسول الله ﷺ فرمودند: “به من دستور داده شده که (به سوی) شهری (هجرت کنم) که بر شهرهای دیگر مسلط می شود. به آن یثرب می گویند وآن، مدینه است. مردم (بد) را از خود پاک و جدا می سازد، همانگوه که کوره، ناپاکی آهن را پاک می کند”. (متفق علیه)
۱۵۶- صحابه رضی الله عنهم گروه گروه به صورت مخفیانه، پیاده وسواره هجرت می کردند. ورسول الله ﷺ باقی ماندند ومنتظر اجازه الله عزوجل بودند که به ایشان اجازه ی هجرت دهد.
اولین مهاجرین:
۱۵۷- بَرَاء بن عازِب رضی الله عنه می گوید: اولین کسانی که از یاران رسول الله ﷺ نزد ما آمدند مُصْعَب بن عُمَیْر وابن أم مَکْتوم بودند، سپس عَمّار، بلال و سعد آمدند. (روایت بخاری)
۱۵۸- هجرت صحابه آسان نبود. قریش برای ممانعت از هجرت صحابه، هر کاری را انجام می داد.
۱۵۹- ابو سَلَمَه بن عبد الأَسَد – برادر شیری رسول الله ﷺ -، عامر بن رَبیعه به همراه همسرش لیلی بنت أبی حَثْمَه، و فرزندان جَحْش هجرت نمودند.