از بعثت رسول الله ﷺ تا هجرتشان به مدینه
بیعت عَقَبه دوم:
۱۴۴- در سال ۱۳ بعثت، ۷۳ مرد و ۲ زن از انصار، برای ملاقات با رسول الله ﷺ در مراسم حج شرکت کردند، تا اینکه بزرگترین توافقنامه ی تاریخ اسلام را ببندند.
۱۴۵- ارتباطهای پنهانی بین پیامبر ﷺ و بین آن ۷۳ نفر از انصار رد وبدل شد تا در نیمه های ایام تشریق در شِعبی که در کنار عقبه بود، جمع شوند.
ایام تشریق: روزهای ۱۱، ۱۲ و۱۳ ذی الحجه می باشد.
۱۴۶- در شب موعود، رسول الله ﷺ با آن ۷۳ مرد و۲ زن که همگی از انصار بودند، برای بستن بزرگترین بیعتب که به بیعت عقبه ی دوم معروف شد، جمع شدند.
۱۴۷- اولین کسی که با پیامبر ﷺ بیعت کرد البَراء بن مَعْرور رضی الله عنه بود. سپس رؤسای انصار بیعت کردند.
مفاد بیعت عَقَبه دوم:
۱۴۸- بندهای این بیعت عبارت بودند از:
– سمع وطاعت از پیامبر ﷺ در سختی و آسانی.
– حمایت و یاری ایشان به هنگام آمدن به مدینه.
۱۴۹- بیعت کنندگان به پیامبر ﷺ گفتند: اگر ما به این بیعت وفا نمودیم چه چیزی برای ما خواهد بود؟ فرمودند: بهشت. بنابراین همگیشان موافقت نمودند.
۱۵۰- از اشتباهات ابن اسحاق در سیرت این است که می گوید رسول الله ﷺ در این بیعت بر جهاد نیز بیعت گرفته است. ابن هشام نیز در این اشتباه از ابن اسحاق پیروی کرده است، واین بدون شک از جمله اشتباهات این دو عالم بزرگوار –که رحمت الله بر آنها باد- است، زیرا جهاد در سال اول هجرت، فرض شد.
۱۵۱- اینگونه این بیعت بزرگ بسته شد. بیعتی که سبب هجرت به مدینه گشت تا بنای دولتی اسلامی باشد.
۱۵۲- کَعْب بن مالک رضی الله عنه می گوید: “شب عقبه، هنگامی که بر اسلام پیمان می بستیم، همراه رسول الله ﷺ حضور داشتم، و دوست ندارم که آن شب را با غزوه ی بدر عوض کنم “. (متفق علیه)
۱۵۳- بعد از بیعت عَقَبه ی دوم، هنگامیکه انصار به مدینه بازگشتند، رسول الله ﷺ خوشحال بودند. زیرا الله عزوجل انصار را یار و پشتیبان ایشان قرار داده بود.