سلسله ی سیرت رسول الله ﷺ (۱۸)

از بعثت رسول الله ﷺ تا هجرتشان به مدینه

شدت یافتن اذیت وآزار قریش پس از وفات ابو طالب:

۷۸- پس از وفات ابو طالب اذیت وآزار قریش بر رسول الله ﷺ بیشتر شد، به گونه ای که نادانان بر ایشان جرأت پیدا کردند، این در حالی بود که در زمان حیات ابو طالب کسی چنین جرأتی نداشت.
۷۹- رسول الله ﷺ فرمودند: “قریش اذیتی را که از آن بدم بیاید به من نرساند تا اینکه ابو طالب وفات کرد”. (روایت امام بیهقی در دلائل النبوه با اسنادی صحیح).
۸۰- عُقْبَه بن أبی مُعَیْط مشیمه ی شتر را بر رسول الله ﷺ انداخت، ولباسش را به دور گردن ایشان کرد ونزدیک بود ایشان را خفه کند.
۸۱- ابو جهل که لعنت الله بر او باد نیز سعی کرد که هنگام سجده رسول الله ﷺ پا بر گردن ایشان نهد، اما الله عزوجل پیامبرش را حفظ نمود.
۸۲- رسول الله ﷺ فرمودند: “لَقَدْ أُوذِیتُ فِی اللَّهِ، وَمَا یُؤْذَى أَحَدٌ، ولَقَدْ أُخِفْتُ فِی اللَّهِ، وَمَا یُخَافُ أَحَدٌ”. “همانا آنقدر در راه الله اذیت وآزار به من رسانده شده که هیچ کسی چنین اذیت وآزاری به خود ندیده است، وآنقدر در راه خدا ترسانده شده ام که کسی اینچنین ترسانده نشده است، “. (روایت احمد، واسناد آن صحیح است).