وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
از بعثت رسول الله ﷺ تا هجرتشان به مدینه
وفات ام المؤمنین خدیجه رضی الله عنها:
۷۱- خدیجه بنت خُوَیْلِد رضی الله عنها بعد از ابو طالب از دنیا رفت، و در منطقه ای به نام حَجُون در مقابر مکه دفن شد.
در آن زمان هنوز نماز جنازه مشروع نگردیده بود.
۷۲- جبریل علیه السلام درباره ی خدیجه رضی الله عنها به رسول الله ﷺ فرمودند: ” بَشرهَا بِبَیْتٍ فِی الْجَنَّهِ مِنْ قَصَبٍ لَا صَخَبَ، فِیهِ وَلَا نَصَبَ”. یعنی “خدیجه را بشارت بده به خانه ای در بهشت از مرواریدی مُجَوَّف (یعنی درون آن خالی است برای زندگی کردن) که هیچ ناله و فریاد و خستگی و رنجی، در آن یافت نمی شود”. (متفق علیه)
۷۳- جبریل علیه السلام به رسول الله ﷺ فرمودند: “هَذِهِ خَدِیجَهُ قَدْ أَتَتْکَ مَعَهَا إِنَاءٌ فِیهِ إِدَامٌ أَوْ طَعَامٌ أَوْ شَرَابٌ، فَإِذَا هِیَ أَتَتْکَ، فَاقْرَأْ عَلَیْهَا السَّلَامَ مِنْ رَبِّهَا عَزَّ وَجَلَّ، وَمِنِّی”. ” این خدیجه است که نزد تو آمد، ظرفی را به همراه دارد که غذا یا نوشیدنی در آن است، هرگاه نزد تو آمد از طرف پروردگارش واز طرف من به او سلام برسان”. (متفق علیه)
۷۴- رسول الله ﷺ از وفات عمویش ابو طالب وهمسرش خدیجه، بسیار اندوهگین شدند. اما نامگذاری این سال، به سال حزن واندوه به ثبوت نرسیده است.