غزوه تَبوک ۳:
۵۹۵- عثمان بن عفان رضی الله عنه انفاق بسیار بزرگی را بر سپاه نمود که مانندی نداشت.
۵۹۶- وقتی پیامبر ﷺ این انفاق بزرگ را از عثمان دیدند، بسیار خوشحال شدند وفرمودند: “عثمان از این پس هر کاری کند به او ضرری نمی رساند”. (روایت احمد، واسناد آن حسن است)
۵۹۷- عبد الرحمن بن عوف نیز ۸ هزار درهم انفاق نمود، و صحابه رضی الله عنهم پی در پی برای جیش العسره انفاق می کردند.
غزوه تَبوک ۴ (انفاق صحابه و استهزای منافقین):
۵۹۸- وقتی منافقین این انفاق صحابه را می دیدند آنها را مسخره می کردند. وقتی ثروتمندی انفاق می کرد می گفتند او برای ریا اینکار را می کند.
۵۹۹- و وقتی فقیری با مقداری اندک انفاق می کرد می گفتند: الله از صدقه این شخص بی نیاز است. عکس العمل منافقین اینچنین بود.
۶۰۰- الله در وصف این منافقین آیاتی نازل فرمودند: (الَّذِینَ یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِینَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الصَّدَقَاتِ وَالَّذِینَ لَا یَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ)، یعنی: آن کسانی که مؤمنانی را که مشتاقانه انفاق می کنند، وجز به اندازه ی توانشان نمی توانند انفاق کنند، را عیب جویی می کنند، و آنان را مسخره می کنند، الله آنان را مسخره می کند، وعذابی دردناک برایشان است.
وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین