وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
هنگامی که می دید یا می شنید کسی خدیجه رضی الله عنها را یاد می کند خوشحالی در چهره اش صلی الله علیه وسلم نمایان می شد، از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت:
«اسْتَأْذَنَتْ هَالَهُ بِنْتُ خُوَیْلِدٍ أُخْتُ خَدِیجَهَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم فَعَرَفَ اسْتِئْذَانَ خَدِیجَهَ فَارْتَاعَ لِذَلِکَ فَقَالَ: «اللَّهُمَّ هَالَهُ»، فَغِرْتُ فَقُلْتُ: مَا تَذْکُرُ مِنْ عَجُوزٍ مِنْ عَجَائِزِ قُرَیْشٍ حَمْرَاءَ الشِّدْقَیْنِ هَلَکَتْ فِى الدَّهْرِ قَدْ أَبْدَلَکَ اللَّهُ خَیْرًا مِنْهَا، قَالَ: «مَا أَبْدَلَنِی اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ خَیْرًا مِنْهَا قَدْ آمَنَتْ بِی إِذْ کَفَرَ بِی النَّاسُ وَصَدَّقَتْنِی إِذْ کَذَّبَنِی النَّاسُ وَوَاسَتْنِی بِمَالِهَا إِذْ حَرَمَنِی النَّاسُ وَرَزَقَنِی اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ وَلَدَهَا إِذْ حَرَمَنِی أَوْلَادَ النِّسَاءِ» قالت عائشه: والذی بعثک بالحق لا أذکرها بعد هذا إلا بخیر»[مسند احمد: ۲۴۳۴۳؛ و الطبرانی در المعجم الکبیر؛ و شیخ شعیب ارناؤوط سندش را صحیح می داند].
(هاله دختر خویلد خواهر خدیجه از رسول الله صلی الله علیه وسلم اجازه ورود خواست، اجازه خواستن خدیجه را شناخت (بیادش آمد) ، و بدین خاطر خوشحال شد ، وفرمود: «یا الله هاله» ، عایشه می گوید: پس رشک بردم، و گفتم: چرا یکی از پیرزنان قریش را بیاد می آوری که لثه هایش سرخ بود (یعنی بخاطر سن بالا دندانهایش ریخته بود)، مدت زمانی است که از دنیا رفته، و الله بهتر از آن را برایت جایگزین کرده است، پس صورت رسول الله دگرگون شد آنچنان که تنها وقت نزول وحی تغییر می کرد، یا هنگامی که ابری مشاهده می کرد که گمان می کرد باران زا باشد، فرمود: «الله عزوجل بهتر از او را برایم جایگزین نکرده است، زمانی که مردم به من کافر شدند او به من ایمان آورد، مرا تصدیق کرد زمانی که مردم مرا تکذیب کردند، مرا با مال خود یاری نمود زمانی که مردم از من دریغ کردند، و الله عزوجل از او به من فرزند ارزانی داشت در حالی که از سایر زنان فرزندی ندارم»، عایشه گفت: سوگند به کسی که تو را به حق مبعوث ساخته است، بعد از این او را مگر به نیک یاد نمی کنم.
«در حدیث دلالت بر این وجود دارد که هر کس چیزی را دوست بدارد محبوب های آن، و آنچه شبیه آن است، و آنچه متعلق به آن است را نیز دوست می دارد» .
«و این بسیار عجیب است که عایشه رضی الله عنها بر زنی که قبل از ازدواجش با پیامبر صلی الله علیه وسلم وفات یافته رشک می برد (و غیرت داشت)» .
و از جمله پاداش هایی که پیامبر صلی الله علیه وسلم در دنیا به خدیجه داد: این بود که در زمان حیات خدیجه با زن دیگری ازدواج نکرد، از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت:
«لَمْ یَتَزَوَّجِ النَّبِىُّ صلى الله علیه وسلم عَلَى خَدِیجَهَ حَتَّى مَاتَتْ» [مسلم: ۲۴۳۶].
(پیامبر صلی الله علیه وسلم در زمان حیات خدیجه ازدواج نکرد تا اینکه وفات یافت).
«و این جزء مسائلی است که اهل علم به روایات در مورد آن اختلافی ندارند.
و دلیل بر جایگاه بالا و بزرگ او نزد رسول الله است؛ زیرا خدیجه ایشان را از سایر زنان بی نیاز کرده بود، و او دو سوم سایر زنان با رسول الله تنها بود، زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم ۳۸ سال پس از ازدواج با خدیجه زنده بودند، که ۲۵ سال آن تنها با خدیجه بودند، که نزدیک به دو سوم مجموع ۳۸ سال می شود.
با وجود مدت طولانی (که همراه رسول الله بود) قلبش از رشک بردن، و سختی ها و مشکلات هوو حفظ شد…، و این فضیلتی است که (زنان دیگر) غیر از او نداشتند».