رسول الله صلی الله علیه وسلم اگر در خانه منکری را می دید سکوت نمی کرد، بلکه فورا آن را از بین می برد:
حمایت خانواده از منکرات جزء بزرگترین واجبات بر هر شوهری است، و زیر این آیه جای می گیرد:
{قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَارًا}{التحریم: ۶}
(خود و خانواده تان را از آتش نگه دارید).
از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت:
«دَخَلَ عَلَیَّ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَفِی الْبَیْتِ قِرَامٌ فِیهِ صُوَرٌ فَتَلَوَّنَ وَجْهُهُ ثُمَّ تَنَاوَلَ السِّتْرَ فَهَتَکَهُ وَقَالَتْ قَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ مِنْ أَشَدِّ النَّاسِ عَذَابًا یَوْمَ الْقِیَامَهِ الَّذِینَ یُصَوِّرُونَ هَذِهِ الصُّوَرَ» [بخاری: ۶۱۰۹].
(پیامبر صلی الله علیه وسلم بر من وارد شد در حالی که در خانه پرده ای بود که در آن تصاویری رسم شده بود، رنگ چهره اش تغییر کرد، سپس پرده را برداشت، و آن را پاره کرد و فرمود: شدید ترین عذاب را روز قیامت افرادی دارند که این تصاویر را رسم می کنند).
با کردار و گفتار کارش را ناپسند دانست.
رسول الله صلی الله علیه وسلم ناپسند می داسنت که همسرانش سخنی را بگویند که در بر دارنده ی تحقیر مردم باشد:
ام المؤمنین عایشه می گوید:
وَحَکَیْتُ لَهُ إِنْسَانًا فَقَالَ: «مَا أُحِبُّ أَنِّى حَکَیْتُ إِنْسَانًا وَأَنَّ لِى کَذَا وَکَذَا».
(و یک بار ادای یک انسان برایش در آوردم، فرمود: دوست ندارم ادای کسی را در آورم گرچه فلان و فلان اندازه به من بدهند).
یعنی: دوست ندارم بقصد تنقیص کسی مانند فعل او انجام دهم یا مانند سخن او بگویم، اگر فلان و فلان اندازه از دنیا را به من بدهند، یعنی: مقدار بسیار زیادی .
امام نووی رحمه الله می گوید: «از جمله غیبت های حرام ادا در آوردن است، اینگونه که لنگان لنگان راه برود، یا سر خود را کج کند، و سایر حالت ها» .
همسرانش را از گناهان کوچک بر حذر می داشت چه رسد به گناهان بزرگ:
از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«یَا عَائِشَهُ إِیَّاکِ وَمُحَقَّرَاتِ الْأَعْمَالِ(وفی روایه: إِیَّاکِ وَمُحَقَّرَاتِ الذُّنُوبِ) فَإِنَّ لَهَا مِنَ اللَّهِ طَالِبًا»
(ای عایشه از کارهای کوچک (ودر روایتی دیگر: از گناهان کوچک) بر حذر باش، زیرا از جانب الله متعال درخواست کننده دارد).
«محقرات الأعمال»: گناهانی است که فاعلش آن را کوچک می شمارد، و به آن اهمیت نمی دهد.
«طالبا»یعنی: الله کسی را مکلف کرده، که آن گناهان را دنبال کند و بنویسد، پس این گناهان نزد الله متعال بسیار عظیم و بزرگ است که فرشته ای را بر آن گمارده است .
همسران پیامبر صلی الله علیه وسلم در مورد برخی از مسائل مشکل به ایشان مراجعه می کردند:
از ابن ابی ملیکه روایت است که:
«أَنَّ عَائِشَهَ زَوْجَ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّم کَانَتْ لَا تَسْمَعُ شَیْئًا لَا تَعْرِفُهُ إِلَّا رَاجَعَتْ فِیهِ حَتَّى تَعْرِفَهُ وَأَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: مَنْ حُوسِبَ عُذِّبَ، قَالَتْ عَائِشَهُ فَقُلْتُ: أَوَلَیْسَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى:{فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَابًا یَسِیرًا}قَالَتْ فَقَالَ: إِنَّمَا ذَلِکِ الْعَرْضُ وَلَکِنْ مَنْ نُوقِشَ الْحِسَابَ یَهْلِکْ»[بخاری: ۱۰۳؛ مسلم: ۲۸۷۶].
(عایشه همسر پیامبر صلی الله علیه وسلم هرچیزی می شنید که آن را نمی دانست به رسول الله مراجعه می کرد تا از آن آگاه می شد: و پیامبر صلی الله علیه وسلم- فرمود: هرکس (روز قیامت) محاسبه شود در عذاب (گرفتار می شود)، عایشه می گوید گفتم: مگر الله متعال نمی فرماید: «بزودی به حسابی آسان محاسبه می شود» می گوید فرمود: این عرضه اعمال است ، اما هرکس به سختی محاسبه شود هلاک می گردد).