وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
و از جمله دلداری دادن رسول الله –صلی الله علیه وسلم- این بود: زمانی که شتر همسرش صفیه در راه سفر مریض شد اشک های صفیه را پاک می کرد.
از صفیه دختر حیی رضی الله عنها روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم:
«حَجَّ بِنِسَائِهِ فَلَمَّا کَانَ فِی بَعْضِ الطَّرِیقِ نَزَلَ رَجُلٌ فَسَاقَ بِهِنَّ فَأَسْرَعَ فَقَالَ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ کَذَاکَ سَوْقُکَ بِالْقَوَارِیرِ یَعْنِی النِّسَاءَ فَبَیْنَا هُمْ یَسِیرُونَ بَرَکَ بِصَفِیَّهَ بِنْتِ حُیَیٍّ جَمَلُهَا وَکَانَتْ مِنْ أَحْسَنِهِنَّ ظَهْرًا فَبَکَتْ وَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ حِینَ أُخْبِرَ بِذَلِکَ فَجَعَلَ یَمْسَحُ دُمُوعَهَا بِیَدِهِ» [مسند احمد: ۲۶۳۲۵؛ سلسله الصحیحه: ۳۲۰۵].
(با همسرانش به حج رفتند، در قسمتی از راه مردی آمد و (شتران همسران پیامبر صلی الله علیه وسلم) را با سرعت بیشتری می راند، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: آیا بلورها را اینگونه می بری؟، منظورشان زنان بود؛ در اثنایی که آنان می رفتند ناگهان شتر صفیه دختر حیی زانو زد، و آن شتر از میان شتران بهترین سواری را می داد، و صفیه گریه کرد، وقتی رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر یافت آمد، و اشکهای او را با دستش پاک می کرد).
پاک کردن اشکها با دستان شوهر دلداری بسیار بزرگی است، و دانستن قدر عواطف و احساسات زن است، با وجود اینکه سبب گریه چیز بسیار ساده ای بود، او بخاطر زانو زدن شترش که از بهترین شتر ها بود گریه کرد، اما با این وجود پیامبر –صلی الله علیه وسلم- احساسات و عواطف صفیه را تحقیر نفرمود.
ممکن است برای زن مشکلات و بحران های مختلف پیش بیاید، که با گشاده رویی، و لحنی زیبا نیاز به دلداری داشته باشد، و به کسی نیاز داشته باشد که او را در آن موقعیت آرام کند، تا احساس کند که در دست و پنجه نرم کردن با مشکلات و گرفتاری ها تنها نیست.
پیش می آید که زن یکی از نزدیکانش مانند –پدر، برادر، مادر- را از دست بدهد که نیاز است کسی او را به صبر سفارش کند، و فضیلت صبر را برای او یاد آور شود، و او را دلداری دهد، اما این اخلاق در برخی از مردم یافت نمی شود، و به مصیبت ها و مشکلاتی که برای همسرش پیش می آید می بینی هیچ اهمیتی نمی دهد.
بلکه برخی افراد مصیبت همسر خود را تحقیر کرده و آن را تمسخر می کنند، و مشکلاتی که برایش پیش آمده را به باد استهزا می گیرد.
از ابو هریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود:
«اللَّهُمَّ إنِّی أُحَرِّجُ حَقَّ الضَّعِیفَینِ: الیَتِیمِ وَالمَرْأهِ» [ابن ماجه: ۳۶۷۸؛ سلسله الصحیحه: ۱۰۱۵].
(یا الله من (پایمال کردن) حق دو ضعیف را گناه می دانم: یتیم و زن).
أحرّج: یعنی: در مورد ضایع کردن حق آن دو بر مردم سخت می گیرم، و در این مورد با آنان بشدت برخورد می کنم، و منظور از حدیث به گواهی گرفتن الله متعال در مورد رساندن آن حکم به مردم است.