و زمانی که یکی از همسرانش به دیدنش می آمد حتی در حالت اعتکاف او را بدرقه می کرد
از صفیه بنت حییّ رضی الله عنها روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم در اعتکاف بودند، شبی به دیدن ایشان رفتم، با ایشان صحبت کردم، سپس برخواستم تا بربگردم، ایشان نیز با من برخواستند تا مرا (به خانه) باز گردانند، که دو مرد از انصار از آنجا می گذشتند، زمانی که پیامبر صلی الله علیه وسلم را دیدند شتاب کردند، پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود:
«عَلَى رِسْلِکُمَا، إِنَّهَا صَفِیَّهُ بِنْتُ حُیَیٍّ؛ فَقَالَا: سُبْحَانَ اللَّهِ یَا رَسُولَ اللَّه،ِ قَالَ: إِنَّ الشَّیْطَانَ یَجْرِی مِنْ الْإِنْسَانِ مَجْرَى الدَّمِ وَإِنِّی خَشِیتُ أَنْ یَقْذِفَ فِی قُلُوبِکُمَا سُوءًا»[صحیح مسلم].
(آهسته و آرام باشید، این (زنی که همراه من است همسرم) صفیه بنت حیی است، آن دو گفتند: سبحان الله یا رسول الله (ما چگونه می توانیم به شما سوء ظن داشته باشیم)، پیامبر صلى الله علیه و سلم فرمودند: شیطان مانند خون در بدن بنی آدم نفوذ می کند و من ترسیدم که در دل شما چیز بدی بیافکند).
توجه کن چگونه از محل اعتکاف خود همراه او بیرون آمد؛ تا او را به خانه بازگرداند؛ و او را حمایت و مراقبت کند، با وجود اینکه معتکف بجز برای ضرورت از مسجد بیرون نمی رود.
رسول الله صلی الله علیه وسلم با همسران پاکش اینگونه و اینچنین زندگی خوشبخت و پاکی داشت؛ که تطبیق عملی و دقیق سخن الله متعال بود: «وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ»{النساء: ۱۹} (و با آنان بطور شایسته رفتار کنید).
پس هیچ تعجبی ندارد که می بینیم پیامبر صلی الله علیه وسلم در مورد زندگی مشترک خود می فرماید:
«خَیْرُکُمْ خَیْرُکُمْ لأَهْلِهِ، وَأَنَا خَیْرُکُمْ لأَهْلِی»[سنن ترمذی: ۳۸۹۵؛ صحیح الجامع: ۳۳۱۴].
(بهترین شما کسی است که با اهل و خانواده ی خودش بهتر باشد، من بهترین شما با اهل و خانواده ی خودم هستم).
و می فرماید:
«أَکْمَلُ المُؤْمنینَ إِیمَاناً أَحْسَنُهُمْ خُلُقاً، وَخِیارُکُمْ خیارُکم لِنِسَائِهِم» [سنن ترمذی: ۱۰۸۲؛ صحیح الجامع: ۱۲۳۰].
(کامل ترین ایمان را مؤمنانی دارند که بهترین اخلاق را دارند، و بهترین شما، آن کسانی هستند که برای همسرانشان بهترین باشند).
و هرگز از رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل نشده که روزی یکی از همسرانش را بزند یا تحقیر کند، از عایشه رضی الله عنها روایت است که گفت:
«مَا ضَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم شَیْئًا قَطُّ بِیَدِهِ وَلاَ امْرَأَهً وَلاَ خَادِمًا إِلاَّ أَنْ یُجَاهِدَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ» [صحیح مسلم: ۲۳۲۸].
(رسول الله صلی الله علیه وسلم هرگز چیزی، نه زن و نه خادم را با دست نزد، مگر در جهاد در راه الله).
این کجا و حالت برخی از مردان زمان ما کجا، می بینی که مرد دستش را بر همسرش بلند می کند، و یا در صورتش یا سرش یا کمرش می زند، چه بسا با چوب یا کفش یا غیره همسرش را بخاطر کوچکترین سبب کتک می زند.