سلسله رد شبهات متصوفه حول جشن میلاد نبی (۱)

شبهـــــه اول:

مبتدعین (از روافض و متصوفه) میپندارند که جشن مولود نبوی بدعت نیست و بلکه سنت نیکو و حسنه ای است و به این حدیث پیامبر صلی الله علیه و سلم استدلال میکنند که میفرماید:

“ﻣَﻦْ ﺳَﻦَّ ﻓِﯽ ﺍﻹﺳﻼﻡ ﺳُﻨَّﺔً ﺣَﺴَﻨَﺔً ﻓَﻌُﻤِﻞَ ﺑِﻬﺎ ﺑﻌْﺪَﻩُ ﮐُﺘِﺐ ﻟَﻪ ﻣﺜْﻞُ ﺃَﺟْﺮ ﻣَﻦ ﻋَﻤِﻞَ ﺑِﻬَﺎ ﻭَ ﻻ ﯾَﻨْﻘُﺺُ ﻣِﻦْ ﺃُﺟُﻮﺭِﻫِﻢْ ﺷَﯽْﺀٌ ، ﻭ ﻣَﻦْ ﺳَﻦَّ ﻓِﯽ ﺍﻹﺳﻼﻡ ﺳُﻨَّﺔً ﺳَﯿِّﺌَﺔً ﻓَﻌُﻤِﻞَ ﺑِﻬَﺎ ﺑَﻌْﺪَﻩُ ﮐُﺘِﺐَ ﻋَﻠَﯿْﻪِ ﻣِﺜْﻞُ ﻭﺯﺭ ﻣَﻦ ﻋَﻤِﻞَ ﺑِﻬَﺎ ﻭ ﻻ ﯾَﻨْﻘُﺺُ ﻣِﻦ ﺃَﻭْﺯَﺍﺭﻫِﻢْ ﺷَﯽْﺀٌ “.
ﺭﻭﺍﻩ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺮﻗﻢ ‏( ۱۰۱۷ ‏) ﻣﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺟﺮﻳﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﻠﻪ ﺍﻟﺒﺠﻠﻲ ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ .

ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺳﻨﺖ ﻧﯿﮑﻮﯾﯽ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﺍﻭ ؛ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ ، ﺍﺟﺮﯼ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ﺍﺟﺮ عمل کننده ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺛﺒﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﺟﺮ ﻫﯿﭻﮐﺪﺍﻡ ﮐﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺳﻨﺖ ﺑﺪﯼ ﺩﺭ ﺑﯿﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﺪﺍﻥ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ ، ﮔﻨﺎﻫﯽ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﮔﻨﺎﻩ انجام دهنده ﺁﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺛﺒﺖ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﻫﯿﭻﯾﮏ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ.

رد مفصـــــل شبهـــــه:

هیچ سنتی حسنه نیست مگر اینکه اصلی در دین داشته باشد، مانند صدقه جاریه که دلیل آن ورود حدیث فوق است.

مانند فرمایش امام عمر-رضی الله عنه- هنگامی که مردم را برای نماز تراویح جمع کرد فرمود: “نعمت البدعه هذه” ( یعنی: عجب کار خوبی است این امر نوپیدا )
از آنجا که اصل عمل [به جماعت خواندن نماز تراویح] در دین وجود دارد و فعل شخص پیامبر بوده است، این کار امام عمر احیا و زنده کردن سنت نبوی بوده و مراد ایشان در اینجا بدعت لغوی بوده است(!!!!!)
بر خلاف بدعت اصطلاحی در شرع که هیچ اصلی در دین ندارند و تمامی انواع آن به دلیل فرمایش پیامبر مذموم و ناپسند هستند:

《 کل بدعه ضلاله ، و کل ضلاله فی النار 》
«تمام بدعتها و نوآوری ها [در دین] گمراهی است، و تمام گمراهی ها در آتش جهنم».

ﺭﻭﺍﻩ ﺍﻟﻨﺴﺎﺋﻲ ﺑﺮﻗﻢ ‏( ۱۵۷۸ ‏) ﻣﻦ ﺣﺪﻳﺚ ﺟﺎﺑﺮ – ﺭﺿﻲ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻨﻪ ؛ ﻭﺍﻟﻄﺒﺮﺍﻧﻲ ﻓﻲ ﺍﻟﻤﻌﺠﻢ ﺍﻟﻜﺒﻴﺮ ﺑﺮﻗﻢ ‏( ۸۵۲۱ ‏) ؛ ﻭﻗﺎﻝ ﺍﻟﺸﻴﺦ ﺍﻷﻟﺒﺎﻧﻲ : ﺇﺳﻨﺎﺩﻫﺎ ﺻﺤﻴﺢ ﻛﻤﺎ ﻗﺎﻝ ﺷﻴﺦ ﺍﻹﺳﻼﻡ ﺍﺑﻦ ﺗﻴﻤﻴﺔ ﻓﻲ ﺇﻗﺎﻣﺔ ﺍﻟﺪﻟﻴﻞ ﻋﻠﻰ ﺇﺑﻄﺎﻝ ﺍﻟﺘﺤﻠﻴﻞ ﻣﻦ ﺍﻟﻔﺘﺎﻭﻯ ‏( ۳/۵۸ ‏) ﺍﻧﻈﺮ ﺧﻄﺒﺔ ﺍﻟﺤﺎﺟﺔ ﻟﻸﻟﺒﺎﻧﻲ ‏( ۲۵ ‏) .

در این حدیث لفظ [ کُلّ ] از الفاظ عموم است، و همچنین لفظ [ بدعه ] که به صوره نکره آمده نیز دلالت بر عموم دارد.
یعنی دلالت بر این دارد که تمامی انواع بدعت ها ضلالت و گمراهی است.

سپس فرموده اند ” و کل ضلاله فی النار ” که شامل جمیع انواع بدعتها میشود.

لذا در دین چیزی به نام (بدعت حسنه) وجود ندارد .

چنانچه در دین بدعت حسنه وجود میداشت پیامبر از وجود آن خبر میدادند، همانگونه که ما را به اینکه تمامی انواع بدعتها گمراهی است آگاه نموده اند ، ما را نیز از استثناءات آن باخبر میکردند.