وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
شبهه : آیا ام المومنین عائشه صدیقه ی طیبه طاهره رضی الله عنها برای پیامبر صلی الله علیه و سلم و پدرش ابوبکر صدیق رضی الله عنه عزداری کرده اند؟؟؟
پـــــــاســــــخ:
پاسخ شبهه و احتجاج به روایت نوحه خوانی ام المؤمنین عایشه هنگام وفات سیدنا ابوبکر صدیق و بررسی این روایت منقطع و دارای لفظ منکر و شاذ و مخالف روایات صحیح .
قبل از شروع باید به نکاتی اشاره کنم که این روافض از آن غافل هستند و مانند علمایشان بویی از این علم و تخصص نبرده اند .
نکته اول : ثقه بودن راویان دلیل بر صحت سند نیست چون احتمال دارد علت خفی و ریز در سند باشد که فقط محدثین بزرگ میتوانند تشخیص دهند ( و این روایت دو اشکال ریز در سند دارد ) . پس قرار نیست هر بیسوادی بیایید و چهارتا راوی توثیق کنید و ادعای صحت سند کند
نکته دوم : نزد أهل سنت ، صحت سند دلیل بر صحت روایت نیست چون احتمال دارد متن آن منکر باشد و این نکته مهم ترین نکته علوم حدیثی أهل سنت است
نکته سوم : حدیث مرسل تابعی نزد ما معتبر است اما با شرط و شروط علوم حدیث و یک بحث کشکی نیست که برای هر مرسلی ادعا شود قابل قبول است
پاسخ : این روایت مورد اشاره روافض طبق مبانی علوم حدیث أهل سنت ضعیف و بی اعتبار است به دو دلیل بسیار مهم .
دلیل اول ضعف روایت : علت ضعف در مرسل بودن آن است و سعید ابن المسیب زمان وفات حضرت ابوبکر را درک نکرده و حدیث مرسل طبق نظر جمهور محدثین از أقسام ضعیف است و اعتبار ندارد
ﻗﺎﻝ ﺍﻹﻣﺎﻡ ﻣﺴﻠﻢ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻓﻲ ” ﻣﻘﺪﻣﺔ ﺻﺤﻴﺤﻪ ” ( ۱/۱۲ ) :
” ﻭَﺍﻟْﻤُﺮْﺳَﻞُ ﻣِﻦْ ﺍﻟﺮِّﻭَﺍﻳَﺎﺕِ ﻓِﻲ ﺃَﺻْﻞِ ﻗَﻮْﻟِﻨَﺎ ﻭَﻗَﻮْﻝِ ﺃَﻫْﻞِ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢِ ﺑِﺎﻟْﺄَﺧْﺒَﺎﺭِ ﻟَﻴْﺲَ ﺑِﺤُﺠَّﺔٍ ” ﺍﻧﺘﻬﻰ .
:scroll:ﻭﻗﺎﻝ ﺍﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﺣﺎﺗﻢ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ :
” ﺳَﻤِﻌْﺖُ ﺃَﺑِﻲ ﻭَﺃَﺑَﺎ ﺯُﺭْﻋَﺔَ ﻳَﻘُﻮﻟَﺎﻥِ : ﻟَﺎ ﻳُﺤْﺘَﺞُّ ﺑِﺎﻟْﻤَﺮَﺍﺳِﻴﻞِ ﻭَﻟَﺎ ﺗَﻘُﻮﻡُ ﺍﻟْﺤُﺠَّﺔُ ﺇِﻟَّﺎ ﺑِﺎﻟْﺄَﺳَﺎﻧِﻴﺪِ ﺍﻟْﺼِّﺤَﺎﺡِ ﺍﻟْﻤُﺘَّﺼِﻠَﺔِ ، ﻭَﻛَﺬَﺍ ﺃَﻗُﻮﻝُ ﺃَﻧَﺎ ” ﺍﻧﺘﻬﻰ ﻣﻦ ” ﺍﻟﻤﺮﺍﺳﻴﻞ ” ( ﺹ : ۷ ) .
ﻭﻗﺎﻝ ﺍﻟﺸﻴﺦ ﺍﻷﻟﺒﺎﻧﻲ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ :
” ﻋُﺮﻑ ﻣﻦ ﻋﻠﻢ ” ﻣﺼﻄﻠﺢ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ” ﺃﻥ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺍﻟﻤﺮﺳﻞ ﻣﻦ ﺃﻗﺴﺎﻡ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ﺍﻟﻀﻌﻴﻒ ﻋﻨﺪ ﺟﻤﻬﻮﺭ ﻋﻠﻤﺎﺀ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ” ﺍﻧﺘﻬﻰ ﻣﻦ ” ﺳﻠﺴﻠﺔ ﺍﻷﺣﺎﺩﻳﺚ ﺍﻟﻀﻌﻴﻔﺔ ﻭﺍﻟﻤﻮﺿﻮﻋﺔ ” ( /۱ ۵۵ ) .
ﻭﻗﺎﻝ ﺍﻟﺸﻴﺦ ﺍﺑﻦ ﺑﺎﺯ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ :
” ﻭﺍﻟﻤﺮﺳﻞ ﻟﻴﺲ ﺑﺤﺠﺔ ﻋﻨﺪ ﺟﻤﺎﻫﻴﺮ ﺃﻫﻞ ﺍﻟﻌﻠﻢ ؛ ﻛﻤﺎ ﻧﻘﻞ ﺫﻟﻚ ﻋﻨﻬﻢ ﺍﻹﻣﺎﻡ ﺃﺑﻮ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﻋﺒﺪ ﺍﻟﺒﺮ ﻓﻲ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﻟﺘﻤﻬﻴﺪ ” ﺍﻧﺘﻬﻰ ﻣﻦ ” ﻣﺠﻤﻮﻉ ﻓﺘﺎﻭﻯ ﺍﺑﻦ ﺑﺎﺯ ” ( /۴ ۲۶۱ )
پس مرسل بودن دلیل بر ضعف روایت است و اعتباری ندارد .
اما شاید گفته شود أهل سنت مرسل را حجت میدانند .
در پاسخ گفته میشود فقهای أهل سنت مرسل را با شروط خاصی قابل قبول و حجت دانسته اند و این مبحث مانند علم حدیث شیعه کشکی نیست بلکه نزد أهل سنت دارای ضوابط است
حال طبق معمول روافض اصرار خواهند کرد که نزد أهل سنت مرسل معتبر است و به آن عمل میشود و ما در پاسخ میگوییم فقهای أهل سنت مرسل را با شروط خاصی قابل قبول و حجت دانسته اند و این مبحث مانند علم حدیث شیعه کشکی نیست بلکه نزد أهل سنت دارای ضوابط است . علما برای حجیت مرسل شروطی مانند : مرسل دارای قرائن دیگر ؛ مرسل مورد تأیید صحابه ؛ مرسل با مدار عمل فقها ؛ مرسل موافق قول أهل علم ؛ مرسلی که با حدیث دیگری تقویت شده ؛ مرسلی که أصلی داشته باشد . پس به این نتیجه میرسیم که مرسل با شروط خاصی به درجه حجت میرسد و این روایت مورد اشاره روافض با متن شاذی که دارد مخالف نظر صحابه مخالف أحادیث صریح پیامبر مخالف عمل فقها است و هیچ اعتباری ندارد . متن عربی نظر و شروط علما در حجیت مرسل :
ﻗﺎﻝ ﺍﺑﻦ ﺍﻟﻘﻴﻢ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ :
” ﻭَﺍﻟْﻤُﺮْﺳَﻞُ ﺇِﺫَﺍ ﺍﺗَّﺼَﻞَ ﺑِﻪِ ﻋَﻤﻞ ، ﻭَﻋَﻀّﺪَﻩُ ﻗِﻴَﺎﺱٌ ، ﺃَﻭْ ﻗَﻮْﻝُ ﺻَﺤَﺎﺑِﻲٍّ ، ﺃَﻭْ ﻛَﺎﻥَ ﻣُﺮْﺳِﻠُﻪُ ﻣَﻌْﺮُﻭﻓًﺎ ﺑِﺎﺧْﺘِﻴَﺎﺭِ ﺍﻟﺸُّﻴُﻮﺥِ ﻭَﺭَﻏْﺒَﺘِﻪِ ﻋَﻦِ ﺍﻟﺮِّﻭَﺍﻳَﺔِ ﻋَﻦِ ﺍﻟﻀُّﻌَﻔَﺎﺀِ ﻭَﺍﻟْﻤَﺘْﺮُﻭﻛِﻴﻦَ ، ﻭَﻧَﺤْﻮِ ﺫَﻟِﻚَ ﻣِﻤَّﺎ ﻳَﻘْﺘَﻀِﻲ ﻗُﻮَّﺗَﻪُ ﻋُﻤِﻞَ ﺑِﻪِ ” ﺍﻧﺘﻬﻰ ﻣﻦ ” ﺯﺍﺩ ﺍﻟﻤﻌﺎﺩ ” ( /۱ ۳۶۷ ) .
ﻭﻗﺎﻝ ﺍﻟﻨﻮﻭﻱ ﺭﺣﻤﻪ ﺍﻟﻠﻪ :
” ﻳَﺤْﺘَﺞُّ ﺍﻟﺸَّﺎﻓِﻌِﻲِّ ﺑِﺎﻟْﻤُﺮْﺳَﻞِ ﺇﺫَﺍ ﺍﻋْﺘَﻀَﺪَ ﺑِﺄَﺣَﺪِ ﺃَﺭْﺑَﻌَﺔِ ﺃُﻣُﻮﺭٍ : ﺇﻣَّﺎ ﺣَﺪِﻳﺚٌ ﻣُﺴْﻨَﺪٌ ، ﻭَﺇِﻣَّﺎ ﻣُﺮْﺳَﻞٌ ﻣِﻦْ ﻃَﺮِﻳﻖٍ ﺁﺧَﺮَ ، ﻭَﺇِﻣَّﺎ ﻗَﻮْﻝُ ﺻَﺤَﺎﺑِﻲٍّ ، ﻭَﺇِﻣَّﺎ ﻗَﻮْﻝُ ﺃَﻛْﺜَﺮِ ﺍﻟْﻌُﻠَﻤَﺎﺀِ ” ﺍﻧﺘﻬﻰ ﻣﻦ ” ﺍﻟﻤﺠﻤﻮﻉ ” ( /۶ ۲۰۶ ) .
قال ابن رجب : ﻭﺃﻣﺎ ﺍﻟﻔﻘﻬﺎﺀ ﻓﻤﺮﺍﺩﻫﻢ ﺻﺤﺔ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﻤﻌﻨﻰ ﺍﻟﺬﻱ ﺩﻝ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺤﺪﻳﺚ ، ﻓﺈﺫﺍ ﻋﻀﺪ ﺫﻟﻚ ﺍﻟﻤﺮﺳﻞ ﻗﺮﺍﺋﻦ ﺗﺪﻝ ﻋﻠﻰ ﺃﻥ ﻟﻪ ﺃﺻﻼ ﻗﻮﻱ ﺍﻟﻈﻦ ﺑﺼﺤﺔ ﻣﺎ ﺩﻝ ﻋﻠﻴﻪ ، ﻓﺎﺣﺘﺞ ﺑﻪ ﻣﻊ ﻣﺎ ﺍﺣﺘﻒ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻟﻘﺮﺍﺋﻦ ” ﺷﺮﺡ ﻋﻠﻞ ﺍﻟﺘﺮﻣﺬﻱ ” ( /۱ ۵۴۳ ).