سلام و جواب سلام ندادن هنگام قضای حاجت

عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَجُلًا مَرَّ وَرَسُولُ اللهِ صلی الله علیه وسلم یَبُولُ، فَسَلَّمَ، فَلَمْ یَرُدَّ عَلَیْهِ.[۱]

ابن عمر روایت می‌کند که: مردی هنگام ادرار کردن رسول الله صلی الله علیه وسلم بر او عبور کرده و سلام نمود، پیامبر صلی الله علیه وسلم جواب سلام او را نداد.

عَنِ الْمُهَاجِرِ بْنِ قُنْفُذٍ س أَنَّهُ أَتَى النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم وَهُوَ یَبُولُ فَسَلَّمَ عَلَیْهِ، فَلَمْ یَرُدَّ عَلَیْهِ حَتَّى تَوَضَّأَ، ثُمَّ اعْتَذَرَ إِلَیْهِ فَقَالَ: «إِنِّی کَرِهْتُ أَنْ أَذْکُرَ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ إِلَّا عَلَى طُهْرٍ» أَوْ قَالَ: «عَلَى طَهَارَهٍ».^[۲]

مهاجر بن قُنفُذ گفت: نزد رسول الله صلی الله علیه وسلم آمدم و بر او سلام نمودم. وی که مشغول ادرار کردن بود، سلامم را پاسخ نداد تا این که وضو گرفت. سپس عذرخواهی نمود و فرمود: «نپسندیدم که وقتی بر طهارت نیستم نام الله را یاد نمایم».

[۱]– مسلم حدیث شماره ۳۷۰

[۲]– صحیح؛ ابوداود حدیث شماره ۱۷ و نسایی حدیث شماره ۳۸ با لفظ ابوداود