حدیثی در ترمذی، ابوداود، ابن ماجه و کتاب «الأدب الـمفرد» امام بخاری آمده است که روزی رسول اکرم صلی الله علیه وسلم از کنار گروهی از زنان گذشت و با اشارهی دست به آنها سلام داد[۱].
گفتنی است که در سنن ترمذی، تصریح شده است که این زنان، در مسجد نشسته بودند.
علما میگویند: اگر مانعی وجود نداشته باشد و بیم فتنه هم نباشد، سلام دادن به زنان، جایز است. مثل سلام کردن به پیرزنان. زیرا بر مسلمان، لازم است که به پیرزنان، سلام دهد، آنان را همراهی کند و جویای حالشان گردد. در صحیح بخاری آمده است که صحابه رضوانالله علیهم اجمعین پس از ادای نماز جمعه نزد پیرزنی که در مسیرشان بود، میرفتند و به او سلام میکردند.
و این کار به خاطر شفقت و مهربانی نسبت به مسلمانان کهنسال است که اسلام، آن را امری پسندیده دانسته و در بسیاری از نصوص، به آن تشویق نموده است. و ابن قیم هم در زادالمعاد این نظریه را تأیید کرده است.
[۱]– ترمذی (۲۶۹۷) و ابوداود (۵۲۰۴) و ابن ماجه (۳۷۰۱) و الأدب المفرد (۱۰۴۷). و آلبانی آن را در صحیح سنن ابیداوود و کتب دیگرش، صحیح دانسته است. نگاه الصحیحه (۸۲۳) و جلباب الـمرأه (۱۹۴-۱۹۶).