سلام دادن به ذمی‌ها

عَنْ أَبِی هُرَیْرَهَ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلی الله علیه وسلم قَالَ: «لَا تَبْدَءُوا الْیَهُودَ وَلَا النَّصَارَى بِالسَّلَامِ، فَإِذَا لَقِیتُمْ أَحَدَهُمْ فِی طَرِیقٍ، فَاضْطَرُّوهُ إِلَى أَضْیَقِهِ».^[۱]

از ابوهریره روایت شده که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: «شما ابتدا به یهود و نصارا سلام نکنید و اگر در راهی با یکی از آن‌ها روبه‌رو شدید، او را ناگزیر کنید که به تنگ‌ترین قسمتِ راه برود (یعنی از وسط راه بروید تا او خود را کنار بکشد و منظور عدم احترام و بی‌ارزش شمردن‌شان است)».

أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم: «إِذَا سَلَّمَ عَلَیْکُمْ أَهْلُ الْکِتَابِ، فَقُولُوا: وَعَلَیْکُمْ».^[۲]

انس بن مالک می‌گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: «هرگاه اهل کتاب بر شما سلام کردند، شما بگویید: وعلیکم».

کسی‌که به مجلسی گذر کرد که مسلمانان و کافران مخلوط بودند سلام دهد و هدفش مسلمانان باشند:

عَنْ أُسَامَهَ بْنِ زَیْدٍ أَنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه وسلم عَادَ سَعْدَ بْنَ عُبَادَهَ –وَفِیهِ-: حَتَّى مَرَّ فِی مَجْلِسٍ فِیهِ أَخْلاَطٌ مِنَ الْمُسْلِمِینَ وَالْمُشْرِکِینَ، عَبَدَهِ الأَوْثَانِ، وَالْیَهُودِ؛ … فَسَلَّمَ عَلَیْهِمُ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم، ثُمَّ وَقَفَ فَنَزَلَ فَدَعَاهُمْ إِلَى اللهِ وَقَرَأَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنَ.^[۳]

اسامه بن زید گوید: پیامبر صلی الله علیه وسلم از سعد بن عباده عیادت نمود -و در این روایت آمده است که-: وقتى پیامبر صلی الله علیه وسلم از کنار مجلسى گذشت که جماعت مختلفى از مسلمانان و مشرکان و عبادت کنندگان نمادها و یهودیان در آن بودند، … بر اهل مجلس سلام کرد، ایستاد و از الاغ پایین آمد، حاضرین را به‌سوى الله دعوت نمود، و قرآن را برایشان تلاوت کرد.

[۱]– مسلم حدیث شماره ۲۱۶۷

[۲]– متفق علیه؛ حدیث شماره ۶۲۵۸ و مسلم حدیث شماره ۲۱۶۳ با لفظ بخاری

[۳]– متفق علیه؛ بخاری حدیث شماره ۵۶۶۳ و مسلم حدیث شماره ۱۷۹۸ با لفظ مسلم