سقط جنین

با وجود این که اسلام اجازه داده به منظور رفع مشکلات و گرفتاریهای ناشی از حاملگی زن، از آن جلوگیری شود ولی به هیچ وجه اجازه نداده است نطفه ای که به صورت حمل و جنین در آمده است از بین برده شود.
تمام فقهای اسلام اتفاق نظر دارند که نابود ساختن جنینی که جان دارد حرام و گناه بزرگ و جنایتی است بر جنین که تکامل یافته و به مرحله انسانیت رسیده . پس هیچ مسلمانی حق ارتکاب چنین گناهی را ندارد .علما گفته اند: اگر جنین در حالت سقط زنده باشد و بمیرد بر شخص واجب است که دیه یک انسان کامل را بپردازد اما در حالت مرده مبلغی کمتر از دیه باید پرداخت کند.
 اما بعضی از علما فتوا داده اند: اگر از یک طریق مورد اعتماد ( یعنی نظر دکتر با خدا و با اخلاص و با تجربه ) ثابت شود که بقای جنین زنده موجب مرگ مادرش می گردد ، شریعت اسلام با توجه به قانون کلی خود که دستور می دهد هرگاه انسان ناچار به انجام یکی از دو امر باشد لازم است آنچه را که ضررش کمتر است انتخاب کند، اجازه می دهد در چنین شرایطی ( که بقای جنین موجب مرگ مادرش می گردد و هیچ چاره دیگری نیست  جز  اینکه جنین سقط شود ) جنین فدای مادر شود چون مادر پایه و اساس خانواده است.