امام ابن قیم رحمه اللّه می گوید:
«ذاکرین اللّه متعال دو نوع هستند:
گروهی که با زبان شروع میکنند و اگر چه که بر غفلت باشند. سپس همانطور پیوسته ذکر میکنند تا وقتی که قلبشان نیز حاضر میشود و قلب و زبان هر دو بر ذکر جمع میشوند.
گروه دوم کسانی هستند این نوع ذکر را نمی پسندند و با غفلت آن را شروع نمیکنند. بلکه آرام میگیرند تا وقتی که قلبشان حاضر شود و سپس با قلبش شروع به ذکر میکند.
هنگامی که اینکار را کرد و قوت یافت، زبانش نیز از قلب پیروی میکند.
پس اولین گروه، ذکر از زبان به قلبش منتقل میشود و دومین گروه، ذکر از قلب به زبانش منتقل میشود بدون اینکه قلبش از ذکر خالی شود».
[ کتاب الفواید].
امام ابن قیم رحمه اللّه می گوید:
«ذاکرین اللّه متعال دو نوع هستند:
گروهی که با زبان شروع میکنند و اگر چه که بر غفلت باشند. سپس همانطور پیوسته ذکر میکنند تا وقتی که قلبشان نیز حاضر میشود و قلب و زبان هر دو بر ذکر جمع میشوند.
گروه دوم کسانی هستند این نوع ذکر را نمی پسندند و با غفلت آن را شروع نمیکنند. بلکه آرام میگیرند تا وقتی که قلبشان حاضر شود و سپس با قلبش شروع به ذکر میکند.
هنگامی که اینکار را کرد و قوت یافت، زبانش نیز از قلب پیروی میکند.
پس اولین گروه، ذکر از زبان به قلبش منتقل میشود و دومین گروه، ذکر از قلب به زبانش منتقل میشود بدون اینکه قلبش از ذکر خالی شود».
[ کتاب الفواید].