وب سایت اختصاصی اهل سنت و جماعت ایران زمین
علامه ابن عثیمین رحمت پروردگار جهانیان براو باد می گوید:
شب تولد رسول الله صلی الله علیه وسلم به طور قطعی مشخص نیست، بلکه بعضی از معاصران بر اساس تحقیق و بررسی گفته اند که ایشان در شب نهم ربیع الاول بدنیا آمده و نه در شب دوازدهم ربیع الاول، از این رو قرار دادن جشن تولد در شب دوازده ربیع الاول از ناحیه تاریخی هیچ اصلی ندارد.
از ناحیه شرعی هم جشن تولد هیچ اصلی ندارد زیرا اگر از شرع و دین الله بود پیامبر صلی الله علیه وسلم این کار را انجام می داد یا به امتش ابلاغ می کرد، و اگر این کار را انجام می داد یا ابلاغ می کرد واجب بود که آن محفوظ بماند، زیرا الله متعال می فرماید: (ما ذکر را نازل کردیم وخود نگهبانش هستیم).
پس هنگامی که هیچ کدام از آنها نیست فهمیده می شود که جشن تولد از دین خداوند نیست. پس چون از دین خدا نیست، به همین علت بر ما جایز نیست که با آن الله عزوجل را عبادت کنیم و به وسیله ی آن به الله متعال نزدیک شویم.
زیرا الله متعال- برای رسیدن و تقرب بسوی ایشان راه های مشخصی قرار داده و آن چیزی است که رسول الله صلی الله علیه وسلم آورده پس چگونه بر ما بندگان جایز است راهی دیگری از نزد خومان بیاوریم که ما را به الله متعال برساند؟
و این جنایت در حق الله عزوجل است که ما در دین چیزی بیاوریم که مشروع نیست همانطور که لازمه چنین کاری تکذیب این سخن الله عزوجل است: (امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما کامل نمودم)..
پس می گویم اگر جشن تولد از کمال دین بود باید قبل از وفات رسول الله علیه الصلاه و السلام وجود داشت، و اگر از کمال دین نیست ممکن نیست از دین باشد برای اینکه الله متعال می فرماید: (امروز دین شما را کامل کردم ) و هر کس گمان کند این جشن گرفتن از کمال دین باشد در حالی که این اتفاق بعد از رسول الله صلی الله علیه وسلم بوجود آمده لازمه این گفتار تکذیب این آیه ی کریمه می شود.
و بدون شک کسانی که برای رسول الله صلی الله علیه وسلم جشن تولد می گیرند میخواهند به این وسیله رسول الله علیه الصلاه و السلام را بزرگ بدارند و برای ایشان اظهار محبت و شادی کنند و می خواهند در این جشن ها همت ها را برای عاطفه و محبت رسول الله بر انگیزند، وهمه ی اینها از عبادات، ومحبت رسول الله علیه الصلاه و السلام است، نه تنها عبادت بلکه ایمان کامل نمی شود تا اینکه رسول الله صلی الله علیه وسلم محبوب ترین شخص برای انسان از خودش و فرزندش و والدینش وهمه مردم باشد، و بزرگداشت رسول الله علیه الصلاه و السلام از عبادت است، وهمچنین بر انگیختن عواطف به سمت پیامبر صلی الله علیه وسلم از دین است و همچنین برای متمایل ساختن به سوی شریعت او می باشد.
در نتیجه جشن تولد رسول الله صلی الله علیه وسلم برای نزدیک شدن به الله و بزرگداشت رسول الله صلی الله علیه وسلم همه اینها عبادت است.
واگر عبادت است پس جایز نیست که هرگز این اتفاق بیفتد که در دین الله آنچه که در آن نیست وارد شود، پس جشن تولد بدعت وحرام است.
علاوه بر این ما می شنویم در برخی از این جشن ها منکرات بسیار بزرگ و آنچه که نه شرع و نه حس ونه عقل آن را تأیید نمی کند وحود دارد، و آنها قصیده ها و اشعاری را می خوانند که در آن غلو زیاده روی درمورد رسول الله صلی الله علیه وسلم است، تا جایی که ایشان را بزرگتر از الله قرار داد ه اند والعیاذ بالله.
همچنین از حماقت بعضی از افرادی که جشن می گیرند می شنویم هنگامی که داستان تولد پیامبر را می خوانند تا جایی که به این گفته می رسند: ( *وُلِدَ المُصْطَفَیٰ* پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم به دنیا آمد) همگی مانند بلند شدن یک شخص واحد می ایستند و می گویند: همانا روح رسول الله صلی الله علیه وسلم آمده و حاضر است پس برای بزرگداشت ایشان بر می خیزیم و این نادانی است.
همانا این از ادب نیست که برای رسول الله صلی الله علیه وسلم بایستند زیرا رسول الله صلی الله علیه و سلم دوست نداشتند کسی برایشان بایستد واصحاب ایشان شدید ترین مردم در محبت رسول الله صلی الله علیه وسلم بودند و بیشتر از ما رسول الله صلی الله علیه وسلم را بزرگ می داشتند اما (با این وجود) هنگامی که ایشان را می دیدند برایشان نمی ایستادند، زیرا می دانستند که ایشان دوست ندارند کسی برایشان قیام کند، این وقتی بود که ایشان زنده بودند حال چه رسد به این خیالات و اوهام؟!؟!
و این بدعت بدعت جشن مولود بعد از گذشت سه قرن بافضیلت اول بوجود آمد، و در آن منکرات و مسائلی بوجود آمد که در اصل دین خلل وارد می کند البته باچشم پوشی از اختلاط بین زنان ومردان ومنکرات دیگر که (دربرخی از این مراسمات بوجود می آید).
(مجموع فتاوی و رسائل (۲۹۸/۲).