ستره

عَنْ أَبِی جُحَیْفَهَ {رَضی اللهُ عَنهُ}قال: خَرَجَ

عَلَیْنَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله و سلم) بِالْهَاجِرَهِ،

فَأُتِیَ بِوَضُوءٍ فَتَوَضَّأَ، فَجَعَلَ النَّاسُ یَأْخُذُونَ مِنْ

فَضْلِ وَضُوئِهِ فَیَتَمَسَّحُونَ بِهِ، فَصَلَّى النَّبِیُّ

(صلی الله و سلم) الظُّهْرَ رَکْعَتَیْنِ وَالْعَصْرَ

رَکْعَتَیْنِ وَبَیْنَ یَدَیْهِ عَنَزَهٌ.

بخارى:۱۸۷

ابو جحیفه {رَضی اللهُ عَنهُ}میگوید: روزی،

رسول الله (صلی الله و سلم) اول ظهر، نزد ما

تشریف آورد. آب برای  وضوی آن حضرت (صلی

الله و سلم) آورده شد. رسول الله (صلی الله و

سلم) وضو گرفت و مردم، باقیمانده آب

وضویش را برداشتند و به صورتهایشان مالیدند.

رسول الله (صلی الله و سلم) در حالی که

جلوی خود، نیزه ای را (بعنوان ستره) نصب

کرده بود، هر یک از نمازهای ظهر و عصر را

دو رکعتی خواند.