ستره برای نماز گزار

بر نمازگزار واجب است که در وقت نماز خواندن، ستره‌ای در جلوی سجده‌گاهش قرار دهد تا مانع عبور دیگران از جلو نمازگزار و مانع نگاه کردن او به آن سوی ستره شود :
از سهل بن ابی حثمه روایت است که پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود :
(إذا صلی أحدکم فلیصل إلی ستره، ولیدن منها، لایقطع الشیطان علیه صلاته).[۱] «هرگاه یکی از شما خواست نماز بخواند، رو به ستره نماز بخواند و به آن نزدیک شود تا شیطان نمازش را قطع نکند».
از ابن عمر روایت است که پیامبر خدا صلی الله علیه وسلم فرمود : (لاتصل إلا إلی ستره، ولاتدع أحدا یمر بین یدیک، فإن أبی فلتقاتله، فإن معه القرین)[۲] «نماز نخوان مگر رو به ستره و به کسی اجازه نده که از جلوی نماز شما عبور کند و اگر اصرار بر عبور (از جلو نمازت) کرد با او بجنگ چون شیطان با اوست».
ستره، با دیوار یا ستون یا عصایی که در زمین فرو برده شده و یا وسیله‌ی سواری (مانند شتر را) اگر در مقابل خود قرار دهد و نماز بخواند تحقق پیدا می‌کند، و کمترین اندازه ستره شرعی به اندازه پشتی پالان شتر است.(*)
به دلیل حدیث موسی بن طلحه که از پدرش روایت کرده : پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود :
(إذا وضع أحدکم بین یدیه مثل مؤخره الرحل فلیصل، و لایبال من مر وراء ذلک)[۳] «هرگاه یکی از شما چیزی به اندازه پشتی پالان شتر را روبروی خود قرار دهد نمازش را بخواند و کسی که از آنسوی آن عبور می‌کند توجه نکند».

[۱]) صحیح [ص. نس ۷۲۲]، کم (۲۵۱/۱)، این لفظ مستدرک حاکم است، د (۶۸۱/۳۸۸/۲)، نس (۶۲/۲)، ابوداود و نسائی این حدیث را با لفظ «إذا صلی أحدکم إلی ستره …» روایت کرده‌اند.
[۲]) صحیح : [صفه الصلاه ۶۲]، خز (۸۰۰/۹/۲).
(*) پشتی پالان شتر به اندازه یک ذراع می‌باشد یعنی ارتفاع ستره باید از یک ذراع کمتر نباشد «مترجم».
[۳]) صحیح : [مختصر م ۳۳۹]، م (۴۴۹/۳۵۸/۱)، ت (۳۳۴/۲۱۰/۱)، د (۶۷۱/۳۸۰/۲) بنحوه.